tag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post5932115488965526101..comments2024-01-29T10:13:24.042+02:00Comments on ο κύριος Λι συναντάει τους φίλους του: komorebiΔιονύσης Μάνεσηςhttp://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comBlogger15125tag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-73367241988624387142018-08-29T09:44:02.022+03:002018-08-29T09:44:02.022+03:00Γεια σου, Άννα, καλώς να μας βρει ο Σεπτέμβρης!
Να...Γεια σου, Άννα, καλώς να μας βρει ο Σεπτέμβρης!<br />Ναι, ωραία λέξη. Μ' αρέσουν οι λέξεις που για να υπάρξουν προϋποθέτουν μια παρατήρηση και σκέψη. Το φως που διαπερνά το φύλλωμα είναι ένα συγκεκριμένο φως που, πράγματι, βολεύει πολύ για αισιόδοξους συμβολισμούς.<br />Ακόμα κι αυτό που λες, η συντροφιά του καλού φίλου, ένα komorebi δεν είναι; <br />(Λες να επινοήσουμε και ο ελληνικό του αντίστοιχο;)<br /><br />Καλή μέρα - μέσα από τη χαρά της συνεύρεσης.Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-52093696560888172542018-08-29T08:33:28.872+03:002018-08-29T08:33:28.872+03:00Komorebi!! Πολύ όμορφη λέξη. Όπως το φως του ήλιου...Komorebi!! Πολύ όμορφη λέξη. Όπως το φως του ήλιου περνά μέσα από τα φυλλώματα του δέντρου έτσι και τα δικά μας συναισθήματα πολλές φορές διαπερνούν τις όποιες ανησυχίες μας κατακλύζουν και καλύπτουν τα πάντα. Οι πιο όμορφες στιγμές είναι να είσαι με φίλους και να μη χρειάζεται να κάνεις ή να λες κάτι...<br />Η ζωή είναι τελικά τι κατορθώνουμε να νοιώσουμε την κάθε στιγμή...<br />Καλώς σε βρήκα και στο σπιτικό σου Διονύση<br />Καλή σου μέραANNA FLOhttps://www.blogger.com/profile/06776297907421336203noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-53540295497803207462018-08-28T18:15:51.263+03:002018-08-28T18:15:51.263+03:00Χα! ..Digital fika, θα λέγαμε! Ωραίες δεν είναι αυ...Χα! ..Digital fika, θα λέγαμε! Ωραίες δεν είναι αυτές οι "ακαταχώρητες" λέξεις, Μαρία; Και υπάρχουν και τόσες άλλες!<br /><br />Ελπίζω η καθημερινότητά σας, με ή χωρίς φίκα (εύχομαι, δηλαδή "με", και μάλιστα πολλών ειδών) να έχει απαλυνθεί λιγάκι σε σχέση με κάποια βάρη. Και στο εύχομαι, Μαρία.<br /><br />Καλό απόγεμα.Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-53987292390822741782018-08-28T16:24:30.332+03:002018-08-28T16:24:30.332+03:00Κεραστήκαμε κι εμείς λίγη απ' τη μαγεία της σκ...Κεραστήκαμε κι εμείς λίγη απ' τη μαγεία της σκέψης του κ. Λι, που ακόμα και το "διεκπεραιωτικό τοστ", το ντύνει με συναίσθημα. Τι ωραία περιγραφή Διονύση! <br />Fika στην Σουηδική (απ' τις λέξεις που μας έστειλες), νομίζω πως εκφράζει απόλυτα αυτό που μας προσφέρεις μέσω του κ. Λι. Ανάσες πολύτιμες στην καθημερινότητά μας.Μαρία Κανελλάκηhttps://www.blogger.com/profile/03044291394837471604noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-29199084195256651182018-08-28T11:07:52.539+03:002018-08-28T11:07:52.539+03:00Μαρίνα, η (πραγματική, είπαμε!) Μαντώ, μου έστειλε...Μαρίνα, η (πραγματική, είπαμε!) Μαντώ, μου έστειλε μερικές επιλογές της λέξεων από έναν κατάλογο με λέξεις των οποίων δεν υπάρχει μετάφραση σε άλλες γλώσσες. Απόλαυσέ τον εδώ: <br />https://thoughtcatalog.com/katie-mather/2015/07/45-beautiful-untranslatable-words-that-describe-exactly-how-youre-feeling/ <br /><br />Και, βέβαια, επικοινωνία ίμπερ άλλες! Είτε πραγματική (ε, καλύτερα..) είτε διαδικτυακή.<br /><br />Καλώς ήρθες στα λημέρια! :-)Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-59597341033825376122018-08-27T19:00:31.781+03:002018-08-27T19:00:31.781+03:00Καταλαβαίνετε ότι λατρεύω τις ξένες γλώσσες και ρο...Καταλαβαίνετε ότι λατρεύω τις ξένες γλώσσες και ρουφάω πληροφορίες ακόμα και για γλώσσες που δε μιλάω! (Δε ξέρεις σε ποιο παιχνίδι γνώσεων θα σου χρειαστούν χαχα).<br />Τι όμορφη λέξη, πολύ χάρηκα που την έμαθα.<br />Τι ιδιαίτερη που είναι η ουσιαστική επικοινωνία. Δεν έχει σημασία που λαμβάνει χώρα, αλλά κι αυτές οι λεπτομέρειες, συντροφεύουν, αν όχι σχηματίζουν την ανάμνηση.<br />Καλώς βρισκόμαστε και πάλι Διονύση στις διαδικτυακές μας συναντήσεις. Καλή βδομάδα!Marina Tsardaklihttps://www.blogger.com/profile/03835842470136029620noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-14080188633299115452018-08-27T11:37:27.736+03:002018-08-27T11:37:27.736+03:00διορθώνω: "χαρίζεις"διορθώνω: "χαρίζεις"Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-61355911654298270282018-08-27T11:36:54.063+03:002018-08-27T11:36:54.063+03:00Μπορεί να φαίνεται, Γιάννη, ανταποδοτική φιλοφρόνη...Μπορεί να φαίνεται, Γιάννη, ανταποδοτική φιλοφρόνηση,αλλά δεν είναι. Με το μεγαλόψυχο τρόπο σου και λόγο σου χαρίζει κι εσύ ομορφιά, η οποία και βέβαια πλουτίζει την ψυχή και τη ματιά του κ.Λι. Κυκλοφορούν τα συναισθήματα, λοιπόν - κι αν αράζουν και σε κανένα ωραίο καφενεδάκι, ακόμα καλύτερα!<br />Καλή βδομάδα να έχεις.Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-46376136058051103642018-08-27T11:26:35.816+03:002018-08-27T11:26:35.816+03:00Αυτό που περιγράφεις, Μαρία, είναι ίσως από τα&quo...Αυτό που περιγράφεις, Μαρία, είναι ίσως από τα"δυσπερίγραπτα" που έλεγε και ο κύριος Λι στο κείμενό του. Μια συνολική συναισθηματική κατάσταση που δημιουργείται ποιος ξέρει από ποια και πόσα μικρότερα συναισθηματικά στοιχεία. Και που άντε να την ονομάσεις!<br />Πάντως, αν ο κ. Λι κατάφερε να προκαλέσει συναισθήματα, τότε δηλώνει πανευτυχής!<br />Πολλά φιλιά, Μαρία.Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-579658254746655012018-08-27T10:40:14.756+03:002018-08-27T10:40:14.756+03:00Καλή μου Άιναφετς, παρόλο που κι εγώ θεωρώ ότι είν...Καλή μου Άιναφετς, παρόλο που κι εγώ θεωρώ ότι είναι αμφίδρομη, διαδραστική η σχέση ανάμεσα στο περιβάλλον και ..ημών των ιδίων, τείνω να δίνω προτεραιότητα στο δικό μας φορτίο ενέργειας. Όχι, δε θα ήταν ίδια, αν βλεπόντουσαν σε ένα καφενείο της Αθήνας το χειμώνα. Θα τους περιέβαλλαν άλλα ερεθίσματα και άλλα στοιχεία. Αλλά, αν η διάθεσή τους για τη συνάντηση θα ήταν το ίδιο ζωντανή και πλούσια, πάλι θα ήταν αυτοί που θα δημιουργούσαν μια ανάλογα δυνατή ανάμνηση. Κι ας έλειπε το .. komorebi. Να το πω αλλιώς: Θα νοηματοδοτούσαν το συγκεκριμένο καφενείο που θα είχαν καθήσει, θα σήμαινε πια αυτό κάτι γι' αυτούς. <br />Αλλά, ας σταματήσω την αμπελοφιλοσοφία, γιατί είμαστε και σε δημόσιο χώρο και εκτιθέμεθα, ε; <br /><br />Σας στέλνουμε τα ανταποδοτικά φιλιά μας.Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-82787875821531363302018-08-27T10:32:33.539+03:002018-08-27T10:32:33.539+03:00Μ' αρέσει η αισιόδοξη ματιά σου, Μοσχούλα, πολ...Μ' αρέσει η αισιόδοξη ματιά σου, Μοσχούλα, πολύ μ' αρέσει! Αλλά και η δυναμική σου στάση ("Θα επιβάλουμε στη γλώσσα τις λέξεις της"!) Είσαι σκέτο μάθημα για τους διστακτικούς, αναποφάσιστους, ηττοπαθείς, παθητικούς.<br />Έχεις δίκιο, πάντως. Μ' αρέσει κι εμένα η ιδέα ότι αυτό το λιγοστό φως, σιωπηλά και ανεπαίσθητα, έχει διαπεράσει το τοίχωμα των φύλλων και δηλώνει την παρουσία του: " Είμαι εδώ, τα κατάφερα, μπορείς κι εσύ!"<br />Φιλιά, ΜοσχούλαΔιονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-45478248482448214762018-08-26T18:17:05.055+03:002018-08-26T18:17:05.055+03:00Έφυγα φουριόζος στην Παροικιά. Με πήρε μαζί της η ...Έφυγα φουριόζος στην Παροικιά. Με πήρε μαζί της η Μαντώ. Εκεί στις "Πεταλούδες". Σε ένα ταξίδι μετά από 20 περίπου χρόνια. Για να δω ξανά το εύθραυστο της πεταλούδας.<br />Και έκατσα και εγώ εκεί σιμά στο εναλλακτικό καφενείο. Στον παχύ ίσκιο της μουριάς να φαντασιώνομαι τις στροφές που κάνει το ασημένιο κουταλάκι πάνω στα κρυστάλλινο πιατάκι με το γλυκό.<br />Και να αφουγκράζομαι και εγώ την κουβέντα σε άναρχο χρόνο.<br />Όλη μου τη χαρά και τα συναισθήματα σου στέλνω κύριε Λι εκεί κοντά σας.<br />Ευγνώμων για την ομορφιά που μου χαρίζεις.<br />Giannis Pit.https://www.blogger.com/profile/15676138635420393099noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-78564462554978386262018-08-26T16:18:38.315+03:002018-08-26T16:18:38.315+03:00Υπάρχουν συναισθήματα που δεν περιγράφονται; Νομίζ...Υπάρχουν συναισθήματα που δεν περιγράφονται; Νομίζω ναι.Είναι εκείνα που ενώ ξεκινούν ως ένα στην πορεία γίνονται πολλά έτσι που στο τέλος αναρωτιέσαι και λες τί νιώθω τώρα; Ανακατεμένα, αδιαχώριστα, αλλά ένα όμως, διογκωμένο τεράστιο που σε κατακλύζει.<br />Έτσι με έκανες να νιώσω σήμερα κ. Λι. Μαρία Γ.https://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-59952914170306571242018-08-26T12:40:49.921+03:002018-08-26T12:40:49.921+03:00Αναρωτιέμαι αν τελικά χρειάζονται "διάφορα&qu...Αναρωτιέμαι αν τελικά χρειάζονται "διάφορα" σε μια συνάντηση για να μείνει αυτή η γλυκιά γεύση της βαθιάς επικοινωνίας. <br />Τώρα, αν ο κύριος Λι συναντούσε τη Μαντώ σε κάποιο "εναλλακτικό" καφενείο στη τσιμεντούπολη, θα ήταν ίδια η ανάμνηση; <br />Πώς θα μιλούσαν για το komorebi αν δεν υπήρχε η μουριά και "οι αχτίδες του ήλιου που κατάφερναν και διαπερνούσαν το παχύ φύλλωμα της μουριάς"..."Δεν ήταν το Νησί... ήταν αυτοί οι ίδιοι, η ίδια τους η συνάντηση, που διαμόρφωναν την εικόνα του Νησιού"...και όλο αυτό τον Αύγουστο και σε διακοπές.<br />Η επικοινωνία μεταξύ μας, μπορεί να χρειάζεται και να παίζει ρόλο και το κατάλληλο σκηνικό αλλά μπορεί και σκηνικό να είναι τα αισθήματα που πλαισιώνουν δυο άτομα όταν συναντιόνται.<br /><br />Αληθινά ΑΦιλιά και ας αφήσουμε την ζεστασιά που αφήνει μια γλυκιά επικοινωνία όταν αγγίζει τη καρδιά μας και ας είναι και διαδικτυακή...<br />Άιναφετςhttps://www.blogger.com/profile/17971015548149977365noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3352362186315917323.post-82142536724971316942018-08-26T11:39:30.794+03:002018-08-26T11:39:30.794+03:00Το φως του ήλιου που διαφαίνεται μέσα από το φύλλω...Το φως του ήλιου που διαφαίνεται μέσα από το φύλλωμα της μουριάς, το φως της ελπίδας που διαφαίνεται μέσα από το πυκνό σκοτάδι...<br />Komorebi θα λέμε και θα ξέρουμε ότι αυτό, το φως,υπάρχει...<br />Κάπου διάβασα τώρα τελευταία ότι αν σε μια γλώσσα μιλάμε συχνά για κάτι, για παράδειγμα ένα συγκεκριμένο ηχο από το θρόισμα των φύλλων συγκεκριμένου δέντρου τότε θα υπάρξει ως δια μαγείας μια λέξη για αυτό.<br />Ας βάλουμε λοιπόν το komorebi στο λεξιλόγιο μας και ας το αναζητούμε γύρω μας για να μας φωτίζει...Moschoula Dourishttps://www.blogger.com/profile/16934538268109488974noreply@blogger.com