Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

εκλεκτικές συγγένειες



Τα τελευταία χρόνια, της οκονομικής κρίσης, ο Δίδυμος απόκτησε τη συνήθεια της μηνιάτικης επιδρομής στη βιβλιοθήκη του κυρίου Λι. Βιβλιοφάγος ο ίδιος, βιβλιολάτρης ο Λι  και γι’ αυτό και κάτοχος μιας ευμεγέθους συλλογής και μάλιστα αλφαβητικά ταξινομημένης, πράγμα που βόλευε πολύ τον Δίδυμο στις στοχευμένες συνήθως αναζητήσεις του. Ώσπου..
            -- Τι γίνεται εδώ, ρε;
            ..Ώσπου ο κύριος Λι  αποφάσισε να πειραματιστεί στον τομέα της λογοτεχνίας, τακτοποιώντας τα βιβλία όχι αλφαβητικά αλλά με κριτήριο τις «εκλεκτικές συγγένειες», όπως ανακοίνωσε στον εμβρόντητο αδερφό του.
            -- Εκλεκτικές συγγένειες; 
            -- Σαν παιχνίδι το κάνω. Με δικό μου, αυθαίρετο και προσωπικό κριτήριο συγγένειας των συγγραφέων. Βάζω, ας πούμε, τον Μάρκες δίπλα στον Καρνέζη, τη Δημουλά δίπλα στη Σιμπόρσκα, τον Χάκκα και τον Σκαρίμπα μαζί, τον Χιόνη μαζί με τη Μαρία Σούα..
            -- Την ποια;
            Αδιάβαστος ο αδερφός. Ανακωχικός ο Λι, συμπληρώνει αδιάφορα:
            -- Ούτε εγώ την ήξερα. Ana Marìa Shua˙ από την Αργεντινή. Έχει ενδιαφέρον.

            Τη δανείστηκε τη Μαρία Σούα ο Δίδυμος, τον Αργύρη Χιόνη τον ήξερε και του άρεσε, και λίγες μέρες μετά έστειλε ένα μέιλ στον Λι.
            -- Είχες δίκιο. Μια χαρά τα λένε οι δυο τους.
            Και για του λόγου το αληθές του παρέθεσε δέκα αποσπάσματα και των δυο, με την παιχνιδιάρικη πρόκληση να βρει ο αδερφός του σε ποιον ανήκει το καθένα. Λοιπόν, έχουμε και λέμε:

1. Όσο ο αχαΐρευτος λαγός κοιμάται, η συνεχής χελώνα φτάνει στη γραμμή του τερματισμού. Μα τι γελοίος εφιάλτης, σκέφτεται ο λαγός, με το που ξυπνάει κακοδιάθετος. Τεντώνεται, σηκώνεται και με τρεις σάλτους κερδίζει την κούρσα.

2. Ο ακοντιστής σημαδεύει την καρδιά της απεραντοσύνης, το κέντρο, δηλαδή, του μηδενός. Είναι ευνόητο, λοιπόν, να δυστυχεί κάθε που βλέπει να καρφώνεται το δόρυ του πάνω στη γη, λίγο πιο πέρα, κάποια μέτρα, από ‘κει που το εξακόντισε. Βέβαια, συνεχίζει να στοχεύει το υπερπέραν, έστω χωρίς ελπίδα, χωρίς πιθανότητα καμιά να χάσει εκεί πέρα το ακόντιό του, να σπάσει όλα τα ρεκόρ, να καταργήσει, εν κατακλείδι, το άθλημα. Είναι δυστυχής, λοιπόν, ο ακοντιστής, αλλά, ενδομύχως, και ευτυχής, καθότι ο μόνος τρόπος για να παραμείνει ακοντιστής είναι να του διαφεύγει, αενάως, το άπειρο.

3. Είμαστε σαν το γρασίδι των δημόσιων κήπων
Κάθε τόσο μας κουρεύουν σύρριζα τη σκέψη
Χάριν συμμετρίας

4. Εγώ δεν έχω τίποτα εναντίον των τηγανητών αυγών.
Αυτά είναι που με κοιτούν με κατάπληξη, με τρόμο, με μάτια γουρλωμένα.



           
 5.Το όνειρο είναι η προνομιούχος χώρα τής αμαρτίας. Τόπος φοβερός όπου πραγματοποιούνται και τιμωρούνται οι επιθυμίες δίχως ποτέ να ικανοποιούνται.

6. Ο παλαιστής που αποφασίζει να παλέψει με το χρόνο, αλείφει το κορμί του με λάδι για να γλιστρά απ’ την πανίσχυρη λαβή του. Όμως ο χρόνος, ως γνωστόν, δεν έχει χέρια, γι’ αυτό κανένας δεν μπορεί να του ξεφύγει.

7. Κάποιος εξημέρωσε, κάποτε, μια μοναξιά· από θηρίο της ερήμου ζώο την έκανε οικόσιτο, κι ήτανε τρυφερή και διακριτική και στην αφή απαλή, πιο απαλή ακόμη κι από γάτα.
            Τώρα πώς έγινε και, έτσι ξαφνικά, αυτή η τόσο εξημερωμένη μοναξιά τον κατασπάραξε, κανείς δεν ξέρει.

8. Το να είσαι κυνηγημένος από ένα λεφούσι πεινασμένα κουνούπια είναι κάτι πολύ κακό. Το να είσαι στα δόντια μιας στρατιάς από αδίστακτους γιγάντιους μέρμηγκες είναι συμφορά. Ωστόσο είναι πολύ χειρότερο να μην είσαι, να μην ήσουν ποτέ.

9. Να τος εκεί, διαμιάς μαραμένος, καταρυτιδιασμένος, λησμονημένος. Αυτό συμβαίνει όταν τσιγκλάει κανείς το χρόνο όλη μέρα με τους δείχτες τού ρολογιού.

10. Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους
Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή - το χειρότερο - τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα.

            -- Άντε, κύριε Λι. Επιχείρησέ το και πρότεινε και στους διαδικτυακούς σου φίλους να το κάνουν.
            Αμ’ έπος αμ’ έργον. Οι απαντήσεις στα σχόλια J

ΣΗΜ1  Οι φωτογραφίες είναι από τη μεταφορά ενός διηγήματος του Αργύρη Χιόνη σε κόμικ που έκανε η νεαρή και ταλαντούχα φίλη του κ.Λι Ιωάννα Αλεξοπούλου και δημοσιεύεται στο 2ο τεύχος του περιοδικού Μπλε Κομήτης.

ΣΗΜ2. Τα κείμενα της Άνα Μαρία Σούα στο βιβλίο της "Ονειροπαγίδα", εκδ. Απόπειρα, 2015, σε μετάφραση Άννας Βερροιοπούλου
Αυτά του Αργύρη Χιόνη από διάφορες συλλογές του, που περιλαμβάνονται και στην έκδοση "Η φωνή της σιωπής", εκδ. Νεφέλη, 2006


6 σχόλια:

  1. Καλησπέρα στον κύριο Λι και στον Δίδυμο! (αδελφός ή ζώδιο;)
    Μας ρωτάτε αν κάναμε τίποτα... και απαντώ "τίποτα" για διάφορους λόγους.
    Ο πρώτος (ας πούμε) λόγος είναι, πως ποτέ η αφεντιά μου δεν θα τολμούσε να ζευγαρώσει; ν' αντιπαραθέσει, να παραλληλίσει; και επ΄ουδενί να συγκρίνει κανένα συγγραφέα, ποιητή, ζωγράφο, ή ακόμα και τον εαυτό της με άλλο άτομο!
    Τη ποίηση για πολλά χρόνια δεν τη καταλάβαινα, μόνο τελευταία άρχισα να διαβάζω ποιήματα και άρχισα να τα κατανοώ και να τα εκτιμώ!
    Μου αρέσει πολύ το παρακάτω του Χιόνη που ελάχιστα γνωρίζω:
    "ΣΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΕΡΗΜΟ ΚΙ ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΟ, ζούσε μια χοντρή, βαριά σιωπή, τόσο χοντρή πού ‘χε ξηλώσει όλα τα κουφώματα, τόσο βαριά που ‘χε βουλιάξει όλα τα πατώματα και τόσο σιωπηλή που όποιος έμπαινε εκεί δεν άκουγε ούτε τη βουή του τρομαγμένου αίματος στις φλέβες του.
    Και, ξαφνικά, μια μέρα, η σιωπή τραγούδησε. Ναι, μη σας φαίνεται παράξενο, ο έρωτας τα πάντα κατορθώνει, και η σιωπή, για την οποία σας μιλώ, αγάπησε τρελά ένα σαράκι που, λίγο λίγο, από μέσα τρώγοντάς την, αδιάκοπα αδειάζοντάς την, ανάλαφρο την έκανε του έρωτα δοχείο, του τραγουδιού του ηχείο".
    Βρήκα ένα-ένα ξεχωριστά, εξαιρετικά όλα τα αποσπάσματα που μεταφέρατε, αλλά λυπάμαι που το ενδιαφέρον επιχείρημα για μένα δεν φαίνεται να απέδωσε τα δέοντα... οψόμεθα! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαιρετούμε εγκαρδίως - ευχαριστούμε για τη συμβολή της .. βαριάς σιωπής (η οποία, πάντως, μόνο ωραίο διάλογο μας έφερε).
      Ας τα πάρω με τη σειρά, να μην τα ξεχάσω.
      1) Ρώτησα τον παντογνώστη αφηγητή και μου είπε ότι και βέβαια πρόκειται περί του Δίδυμου αδερφού του κ. Λι. Μου ψιθύρισε στο αυτί ότι "αυτοί είναι κουλτουριάρηδες, αποκλείεται να ασχολιόντουσαν με τα ζώδια". Τάδε έφη αφηγητής.
      2) (Αχ), μεγάλη κουβέντα ποιος καταλαβαίνει και τι από την ποίηση. Αλλά και τι είναι ποίηση και τι δεν είναι.Και πώς ξεχωρίζεις ένα ποιοτικό ποίημα από άλλα σκαριφήματα. Και να φανταστείτε ότι τη δίδασκα 30 χρονάκια..Ευχαρίστως, πάντως, να σας προτείνω κάποια.
      3) Και ασφαλώς ο Χιόνης δε θεωρείται ο μεγάλος ποιητής που γνωρίζει όλη η Ελλάδα, είναι φυσικό να τον γνωρίζετε ελάχιστα. Ωστόσο, εμένα μου μιλάει πολύ, πάρα πολύ. Υπάρχουν αρκετές μικρές συλλογές του με ποιήματα σαν αυτά που έβαλα στην ανάρτηση ή σαν την πολύ ωραία "χοντρή σιωπή" που προσθέσατε, που τα θεωρώ εξαιρετικά. (Τίτλοι: "Εσωτικά τοπία", "Ο ακίνητος δρομέας", "Τότε που η σιωπή τραγούδησε" και άλλα) Αν ήμασταν συμμαθητές, θα σας τα έφερνα αύριο στο σχολείο. Αλλά, αφού δεν, σας υπόσχομαι να σας αντιγράψω κάποια λίγα και να σας τα στείλω.
      4) Ο παραλληλισμός, στο μυαλό του καθένα μας, έρχεται κάπως φυσικά στο σύνθετο αυτό κόσμο που ζούμε. Ούτε και ο κύριος Λι, πιστεύω, έχει μανία να συγκρίνει ποιητές και γενικότερα ανθρώπους, αλλά πολλές φορές αυτό το "μοιάζει" έρχεται μπροστά μας και μας δείχνει κάτι με το δάχτυλό του. Κάπως έτσι φαίνεται πως την έπαθε - αν και τελικά μάλλον χάλια την έκανε τη βιβλιοθήκη του..
      5) Ξαναευχαριστώ για το διάλογο - ό,τι καλύτερο!

      Φιλιά, λοιπόν, κι απ'τον Δίδυμο!

      Διαγραφή
  2. Εμένα πάλι μου αρέσει πολύ το παιχνίδι "εκλεκτικές συγγένειες " και δεν το νιώθω καθόλου σαν "σύγκριση" που κάνει τζίζ για την μαγισσούλα μας . Απεναντίας μου δίνει μια ..."συμπαντική" χαρά όταν διαπιστώνω τέτοιες ανάμεσα σε ανθρώπους απο άλλες χώρες άλλες εποχές κ.λ.π . Να μην πώ και πως τις αναζητώ κατά βάθος .
    Δεν είχε καμία ελπίδα το παιχνίδι γιατί δεν γνωρίζω καθόλου την Σούα και ελάχιστα τον Χιόνη .
    Απόλαυσα όμως αυτόνομα τα αποσπάσματα και μου άρεσε πολύ κυρίως το 7 και το 8 και 9 .

    Θα τους αναζητήσω και τους δυό σίγουρα .
    Καλό βράδυ σε...διδύμους και μη ;-)


    Υγ. Δεν αξιώθηκα ακόμα την περιήγηση .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα, καλό μου ξωτικό!

    Λες εμείς να παίξαμε λίγο παραπάνω τις "7 διαφορές" που έβαζαν κατά την παλαιολιθική εποχή τα περιοδικά; Θυμάσαι; ναι μεν μας καλούσαν να βρούμε τις διαφορές ανάμεσα σε δύο εικόνες, σε δυο εικόνες, όμως, οι οποίες με πρώτη ματιά έμοιαζαν σαν δυο σταγόνες νερό! Μπορεί κάπως έτσι να εξοικειωθήκαμε με τις ομοιότητες!!

    Φαίνεται πως για τον Αργύρη Χιόνη, θα εκπληρώσω εις διπλούν την υπόσχεση που έδωσα στην Άιναφετς. Θα αντιγράψω κάποια μικρά κι ενδεικτικά και θα σας τα στείλω. Πάντως την Σούα ούτε κι εγώ τη γνώριζα μέχρι πρόσφατα όπου και έπεσε στα χέρια μου αυτό το βιβλίο με τα μικρά παράξενα, πεζά της και διεκδίκησε αμέσως τη συγγένειά του με τον αγαπημένο μου Χιόνη.

    Σας φιλούν κι οι δίδυμοι - ευγενέστατοι και με τρόπους αυτοί, καθόλου δε μοιάσανε στον αφηγητή τους!

    Όσο για την περιήγηση, χε, καλύτερα να την καθυστερήσεις όσο μπορείς. Είμαστε τώρα, αρχή της χρονιάς, για ματαίωση προσδοκιών; :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δύσκολο αυτό το παιχνίδι αγαπητέ Λι. Πρέπει, όχι απλά ναχεις διαβάσει μα και ναχεις καλά χωνέψει, έτσι δεν είναι; Εγώ πάλι έχω βρει ένα, ας πούμε πιο εύκολο, ή και παρόμοιο παιχνίδι, το ντόμινο ανάγνωσης, από το ένα βιβλίο στο άλλο, από τον ένα συγγραφέα στον άλλο. Λες να υπάρχουν κι εκεί εκλεκτικές συγγένειες; Μάλλον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

και οι φίλοι του κυρίου Λι είπαν: