εμμονές

             Συναντήθηκαν στην παραλία, μετά το μπάνιο. Με τα μαγιό τους και οι δύο, ο Λι βρεμμένος ακόμα, με το κόκκινό του μαγιό, ο πολύ παλιός γείτονας έτοιμος να φύγει. Φορούσε κι αυτός το μαγιό του, καπελάκι τζόκεϊ με γράμματα αμερικάνικης φίρμας, γυαλιά ηλίου, σταυρουδάκι χρυσό, κομποσκοίνι,  βέρα, πέδιλα για τη θάλασσα, στο χέρι  ήδη τα κλειδιά του αυτοκινήτου και τα τσιγάρα.

            Πολλά ή λίγα φοράει; αστραπιαίως αναρωτήθηκε ο Λι.

            Είχαν να ιδωθούνε χρόνια.  Αυτός του αφηγήθηκε το χρονικό της «ανακάλυψης» του οικοπέδου στο οποίο έχτισαν το σπίτι που τώρα κατοικούν και χαίρονται. Πώς ήταν έτοιμοι να επιστρέψουν, αρχές Σεπτέμβρη, από τις διακοπές τους, πώς τα 'φερε η συγκυρία και πήγανε να δούνε εκείνο το οικοπεδάκι που η πεθερά τόσον καιρό τους έλεγε να το εκμεταλλευτούν αλλά δεν έδιναν σημασία, πώς πήγαν στην άκρη του θεού και πώς περπάτησαν μέσα από τ’ αγκάθια και τις λιθιές και πώς αίφνης, ανοίχτηκε μπροστά στα μάτια τους ένας επίγειος παράδεισος, μια όασις εν τη ερήμω, ένα «ααα». «Να ’ρθείτε μια μέρα, να κάτσουμε στο μπαλκόνι, φαίνεται όλο το Ιόνιο, μέχρι Κεφαλονιά και Ιθάκη» κι έκανε το χέρι του έτσι, στον αέρα, για να δείξει το απέραντο επίπεδο της θάλασσας, σα να έλεγε όλα, όλα τέλειωσαν, σαν μαέστρος που επιβάλλει αργά στην ορχήστρα τη σταδιακή σιωπή, καθώς τελειώνει το έργο και η συμφωνία των ήχων..

            Πόσες φορές να είχε κάνει αυτή την αφήγηση; Υπήρχε γνωστός του που να μην την είχε ακούσει; Πόσο πλούτιζε τη δική του ζωή η ιστορία της ανακάλυψης του οικοπέδου, πόσο συμπλήρωνε το πορτρέτο της ζωής του, τι χώρο καταλάμβανε μέσα του, πόσο του άρεσε να την προσφέρει σαν προσφέροντας κομμάτι του εαυτού του;

            - Είμαστε και οι αφηγήσεις μας, Λάμπρο, στο έχω πει κι άλλες φορές, δήλωσε θυμοσοφικά ο Δίδυμος, αφού άκουσε τις σκέψεις του αδερφού του.

            - Μήπως -ακόμα περισσότερο- είμαστε για τις αφηγήσεις μας; ρώτησε κάπως προκλητικά ο Λι, έχοντας στο πίσω του μυαλού του και τη μεγάλη του αγαπημένη, τη λογοτεχνία.

            - Δε θα  το προχωρήσω τόσο, αδερφέ, του ’κοψε κάπως τη φόρα ο Δίδυμος. Όμως είμαι προθυμότατος στον επόμενο καφέ να δούμε τη σχέση που έχουν οι αφηγήσεις, οι ιστορίες, στη ζωή μας.

            Έχοντας βάλει βάσεις για τη μελλοντική τους κουβέντα, τα δυο αδέρφια χωρίστηκαν. Ξεκλειδώνοντας το ποδήλατό του ο κύριος Λι, για να επιστρέψει σπίτι, ακόμα αναρωτιόταν˙ πολλά ή λίγα φορούσε ο παλιός γείτονας;

            Εμμονές..