Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

A galopar

Ήταν ο καιρός που ο Λι πρωτογνώριζε τα ισπανικά, τους ισπανούς, ο καιρός που χωνόταν μέσα στην κουλτούρα τους, στη γλώσσα, στον πολιτισμό τους. Κι είχε πολύν ενθουσιασμό για ο,τιδήποτε ισπανικό.
Από τις ανακαλύψεις του και ο Paco Ibañez,  συνθέτης και τραγουδιστής, που ο Λι τον πρωτάκουσε στο δίσκο του από τη συναυλία στο Olympia. Ο Paco εκεί τραγουδούσε με μια κιθάρα, σε στίχους γνωστών ποιητών κι ο Λι γοητευμένος μυούνταν στα μυστήρια της ισπανικής τέχνης. Στεντόρεια, τρυφερή  και βέβαιη για τον κόσμο η φωνή του Paco, καθώς τραγουδούσε το Palabras para Julia, το Erase una vez, το Me lo decìa mi abuelito ..
..και το A galopar, ένα ποίημα  του Rafael Alberti, που ο Λι είχε καταλάβει ότι οι ισπανοί τον θεωρούσαν σημαντικό και τον είχαν στην καρδιά τους.

Έχει ένα ρυθμό ξεσηκωτικό αυτό το A galopar, περίπου σαν εμβατήριο. Δεν είναι γι’ αυτό, όμως που το ξεχώρισε. Tον  ενθουσίαζε ο στίχος  στο ρεφρέν που επίμονα επαναλαμβανόταν στο τραγούδι: “ a galopar, a galopar, hasta enterrarnos en el mar”, και που δεν ήταν τόσο δύσκολο να τον μεταφράσει και να τον ερμηνέψει: να καλπάζουμε, να καλπάζουμε, ώσπου στη θάλασσα να μας θάψουν. Που το καταλάβαινε «να αγωνιζόμαστε ως το τέλος της ζωής μας».
Το ένιωθε σα μια αποφασιστική προτροπή ζωής, ενέργειας, δράσης, αγώνα, τελικά, μια ένδειξη πεισματικής, αγωνιστικής, ανυποχώρητης στάσης. Κάτι σαν πυξίδα ζωής.
Του άρεσε η φράση, τη θυμότανε πάντα, τον ζέσταινε πολλές φορές στην πορεία των χρόνων που περνούσαν.
Ώσπου..
Ώσπου μετά από πολλά πολλά χρόνια, μόνο πριν λίγο καιρό, ήρθε ένα ελ. Ένα “l” που ο Λι δεν είχε παρατηρήσει και το άκουγε νι. Ένα “l” στη θέση ενός “n”. “Enterrarlos”, έλεγε ο στίχος, όχι “enterrarnos”. Να τους θάψουμε, δηλαδή, όχι να μας θάψουνε. Να καλπάζουμε, να επελαύνουμε ώσπου να τους πετάξουμε στη θάλασσα, να τους τσακίσουμε. Ο ύμνος στη ζωή είχε πάρει το σπαθί του και κάλπαζε κυνηγώντας τους εχθρούς! Ο Λι είχε ζήσει τόσα χρόνια μέσα στη γοητεία μιας παρεξήγησης. Γέλασε. Καθόλου δεν τον πείραξε. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, έχουν κι οι παρεξηγήσεις τη γοητεία τους.

38 σχόλια:

  1. Δύσκολα μας έβαλε σήμερα ο κος Λι...
    Οι παρεξηγήσεις έχουν φυσικά τη γοητεία τους, αλλά πως συνδυάζεις δύο τόσο διαμετρικά αντίθετες απόψεις;
    Η αρχική σκέψη μου άρεσε περισσότερο. Αγώνας για τη ζωή, ώσπου να μην υπάρχει ζωή. Αγώνας συνεχώς και μετά η αγκαλιά της θάλασσας που για μένα συμβολίζει το αιώνιο, το αέναο, την πηγή της ζωής.
    Πως ανακατευθύνεις τις σκέψεις, την εστίαση, την ενέργεια από τις δικές σου πράξεις, από την ατομική σου ευθύνη, από τη συνέχιση του αγώνα στο αποτέλεσμα που εστιάζει στον άλλον; Πιο συγκεκριμένα στην ήττα του άλλου.
    Έστω ότι "ο αγώνας δικαιώνεται" και ο άλλος ηττάται. Το μόνο που απομένει πλέον είναι να αναρωτηθεί ο επιτιθέμενος "και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή η σκέψη σου, μου φαίνεται, Μοσχούλα. Ας εστιάσουμε στους άλλους και ας είναι και βάρβαροι. Μπορεί ο στόχος να είναι να φιλιώσουμε και μετά στον αγώνα της ζωής μαζί. Αυτόν που βγάζει στα ανοιχτά πελάγη. Δε βαρεθήκαμε νίκες και ήττες, ημών και ετέρων;

      Καλή σου βδομάδα στο απαιτητικό και γοητευτικό μετερίζι σου.

      Διαγραφή
  2. Καλός ο Πάκο, με το Palabras para Julia να ξεχωρίζει στα υπέροχα ροζ αυτιά μου!
    Θα σταθώ όμως στις παρεξηγήσεις, αλλά με μία κάπως αστεία ιστορία, διότι μας χρειάζονται και αυτές, που μας συνέβη με το στεφάνι μου.
    Ένα βράδυ του 2016 είπαμε να δούμε την Χουλιέτα του Αλμοδοβάρ, λίγο πριν βγει στις αίθουσες.
    Παρανόμως κατέβασα την ταινία, έβαλα και τους υπότιτλους που κυκλοφορούσαν, ετοίμασα τα ποπ κορν και απλωθήκαμε στον καναπέ για την προβολή.
    Σε κάποιο σημείο της ταινίας, ο πρωταγωνιστής αναφέρει ότι είχε πάει στην πόλη για να πάρει κάτι εξαρτήματα μιας μηχανής και τα τρίδυμα.
    Από αυτό το σημείο και μετά, σε όλη την ταινία ψάχναμε να δούμε τα τρίδυμα. Και πού είναι τα τρίδυμα και τι τα έκανε αυτός τα τρίδυμα και μήπως έπνιξε τα τρίδυμα για κάποιο λόγο που μας διέφυγε.
    Η ταινία τελείωσε κι εμείς κοιμηθήκαμε με την απορία της κατάληξης των τριδύμων.
    Την επόμενη ημέρα, πήρα τηλέφωνο τον κουμπάρο μου τον Μάλερ, ξέρετε, και του είπα ότι ψάχναμε τα τρίδυμα.
    "Μισό να το ψάξω κι εγώ" λέει ο κουμπάρος και διαπιστώνει ότι η λέξη που είχε μεταφραστεί ως τρίδυμα, ήταν τελικά "σκούνα"!
    Ε, όσο να πείτε, μας έφυγε ένα βάρος για τα αγνοούμενα τρίδυμα!
    Καλημέρα κύριε Μάνεση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χααα! Τώρα θα ψάχνετε τη σκούνα στην ταινία, ε; (Θα τη βρείτε, εκτός κι αν την έχουν πάρει τα τρίδυμα!!)

      Πάντως, μια ωραία παρεξήγηση είναι κι αυτή:
      https://www.youtube.com/watch?v=AR4Mh7YqvcQ&list=PLmBVE2usQ5HisZlcImV_Be1H2jRxfrJgz

      Όσο για το palabras para Julia, που είναι οι τρυφερές συμβουλές ενός πατέρα στην κόρη που ξεκινάει το ταξίδι της ζωής, το έχω αγαπήσει κι εγώ πολύ. Μια πρόχειρη μετάφρασή του είναι (ελπίζοντας να με συγχωρεί η Φακίδα..):

      Δεν μπορείς πια να γυρίσεις πίσω
      γιατί η ζωή κιόλας σε σπρώχνει μπροστά
      σα μιαν ατέλειωτη κραυγή.
      Κόρη μου, είναι καλύτερα να ζεις
      με τη χαρά των ανθρώπων
      παρά να κλαις μπροστά σ’ ένα τοίχο.
      Θα νιώσεις εγκλωβισμένη
      θα νιώσεις χαμένη ή μόνη
      ακόμα θα ευχηθείς να μην είχες γεννηθεί.
      Εγώ ξέρω καλά πως θα σου πουν
      πως η ζωή δεν έχει σκοπό
      πως είναι μια υπόθεση χαμένη.

      Τότε πάντα να θυμάσαι
      αυτό που μια μέρα σου έγραψα εγώ
      καθώς σε σκεφτόμουνα, όπως σε σκέφτομαι τώρα
      Η ζωή είναι ωραία, θα δεις
      πώς παρόλες τις λύπες
      θα έχεις φίλους, θα έχεις αγάπη.

      Ένας άνδρας μόνος του, μια γυναίκα
      αν τους πάρεις έτσι, έναν – ένα, χωριστά
      είναι σα σκόνη, δεν είναι τίποτα.
      Όμως εγώ, όταν μιλάω σε σένα
      όταν σου γράφω αυτές τις λέξεις
      σκέφτομαι κι άλλους ανθρώπους.
      Ο δρόμος σου είναι με τους άλλους
      το αύριο είναι η δική σου η ζωή
      η αξία σου είναι αυτή που όλοι έχουν.
      Άλλοι ελπίζουν να αντισταθείς
      να τους βοηθήσει η χαρά σου
      το τραγούδι σου ανάμεσα στα τραγούδια τους.

      Τότε πάντα να θυμάσαι
      αυτό που μια μέρα σου έγραψα εγώ
      καθώς σε σκεφτόμουνα
      όπως σε σκέφτομαι τώρα.
      Ποτέ μην παραδίνεσαι, μην ξεστρατίζεις
      ποτέ μη λες
      δεν μπορώ άλλο, εδώ θα μείνω.
      Η ζωή είναι ωραία, θα δεις
      πως παρόλες τις λύπες
      θα έχεις αγάπη, θα έχεις φίλους.
      Άλλη εκλογή δεν έχεις
      αυτός ο κόσμος έτσι όπως είναι
      θα ναι όλος σου ο θησαυρός.

      Συγχώρα με, δεν ξέρω να σου πω
      τίποτ’ άλλο, αλλά ξέρεις ότι
      κι εγώ ακόμα πορεύομαι στη ζωή.

      Και πάντα, πάντα να θυμάσαι
      αυτό που μια μέρα σου έγραψα εγώ
      καθώς σε σκεφτόμουνα όπως σε σκέφτομαι τώρα.

      Διαγραφή
    2. Πολύ πολύ όμορφο. Ταξιδεύει τα παιδιά όλου του κόσμου σε αυτόν τον όντως δύσκολο κόσμο με μια μεγάλη αγκαλιά, μια σίγουρη αγκαλιά!

      Διαγραφή
    3. Είναι κι ωραία μελοποιημένο, Μοσχούλα. Εδώ:
      https://www.youtube.com/watch?v=Sa7T72nWa_A

      Κι ό,τι πρέπει και για το μάθημα των ισπανικών! :-)

      Διαγραφή
    4. Πραγματικά πολύ όμορφο! και πολύ ζεστή φωνή.

      Διαγραφή
    5. Μα πόσο ωραία τα λέει στην κόρη του!
      Συνεκινήθην η αρτίστα. Νόμιζα ότι ήταν για κάποιον έρωτα το άσμα. Δεν πρόκανα, βλέπετε, να μάθω Ισπανικά όταν έπρεπε και τώρα είναι αργά. Δεν συγκρατώ εύκολα νέες πληροφορίες!

      Εν τω μεταξύ κλαίω από τα γέλια, με τους Ιάπωνες!

      Διαγραφή
  3. Να κρατήσω την παρεξήγηση; Πειράζει; Προτιμώ αυτόν τον αγώνα για ζωή μέχρι να μας θάψουν στη θάλασσα.
    Και βέβαια καλπασμός για αγώνα ζωής. A galopar!!Αυτό λίγο με φρέναρε...αγώνα καλπάζοντας!! Μήπως το πολύ ''αγωνίζεσθαι'' μας στείλει πιο γρήγορα στη θάλασσα;
    Την καλησπέρα μου στον κ Λι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καθόλου δεν πειράζει, Άννα. Εννοείται ότι την έχω κρατήσει κι εγώ. Μα είμαστε για σκοτωμούς τώρα;;
      Κι όπως πολύ καλά το λες, ο πολύς καλπασμός θα μας πετάξει μια ώρα αρχύτερα στα πελάγη. Ας σπεύσουμε βραδέως απολαμβάνοντας..

      Τις καλησπέρες μου, επίσης!

      Διαγραφή
  4. Πάντα οι παρεξηγήσεις βγάζουν και τη γοητεία τους. Αρκεί να μην έχουν την άσχημη όψη τους.
    Ατμοσφαιρικός σήμερα ο κύριος Λι ! Ισπανία μεριά....!
    Λάτιν ατμόσφαιρα εξαιρετική.
    Όμορφη Κυριακή αγαπητέ Κύριε Λι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λάτιν, Γιάννη, ίσως όχι τόσο χορευτικό, αλλά, τέλος πάντων, ένα καλπασμό τον γνωρίσαμε :-)

      Και, ναι, την άσχημη όψη των παρεξηγήσεων την απέκρυψε εντέχνως ο κύριος Λι. Υπάρχει, όμως.

      Στο "ΥΓ", το οποίο περιλαμβάνει μινιμαλιστικά "ποιήματα", ο Μανόλης Αναγνωστάκης γράφει:

      "Ύστερα από οκτώ χρόνια εκείνο το βράδυ έμαθε πως το τηλέφωνό της ήταν χαλασμένο."

      Υπάρχουν κι αυτά - και πόση πίκρα βγάζουν, ε;

      Να 'σαι καλά, καλή βδομάδα!

      Διαγραφή
  5. Προσωπικά προτιμώ τη δική σου παρεξήγηση κ. Λι. Προτιμώ δηλαδή το “ a galopar, a galopar, hasta enterrarnos en el mar” από το σωστό “Enterrarlos”. Θα με ρωτήσεις γιατί; Γιατί το παρεξηγημένο "n" που στην πραγματικότητα ήταν"l" μου έφερε στο νου τους Βίκινγκς και τον τρόπο που"έθαβαν" τους νεκρούς τους στη θάλασσα. Ένας ελεύθερος θάνατος! Ο νεκρός μέσα σε μια βάρκα που παρασέρνει το ρεύμα στα βαθιά. Και μετά σκέφτηκα πως, όπως υπάρχει η ελεύθερη ζωή (με δράση και αγώνα) έτσι υπάρχει και ο ελεύθερος θάνατος στην απεραντοσύνη της θάλασσας και όχι κάτω από το χώμα.

    Το τραγούδι πράγματι πολύ ξεσηκωτικό, ένας Ισπανικός Θούριος και ο ο Paco Ibañez το ερμηνεύει με μοναδικό τρόπο.
    Ωραία συνεχίζεται η μέρα μου χάρις σε σένα.
    Καλό απόγευμα με τόσο ωραίες εμπνεύσεις.
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρομαντικά συμβολική αυτή η ταφή των Βίκινγκς, Μαρία, ωραίο ακούγεται. Και τους είχα για λίγο πιο .. κοντινούς στο enterarlos, τέτοιους γενναίους πολεμιστές.. :-)

      Φαντάζομαι, ο ρυθμός που έχει δώσει ο Paco Ibañez στο A galopar, το οποίο είχε γραφτεί εκεί, κοντά στα 1950, με τον απόηχο του ισπανικού εμφυλίου να μην έχει κοπάσει, είναι πολύ "φυσικό" να είναι ξεσηκωτικός, όπως άλλωστε και το ύφος του στίχου ίσως ήταν επίσης "φυσικό" να τα βάζει με τους εχθρούς και να επιχαίρει για τη νίκη. Δεν ήταν και πολύ soft τα πράγματα τότε - καμία σχέση με την ψυχοσύνθεση του Λι!

      Φιλιά κι από μένα. Μια καλή βδομάδα.

      Διαγραφή
  6. Τι να πει κι η καημένη η θαλασσίτσα; Στη μια περίπτωση τάφος ηρώων και στην άλλη τόπος διάθεσης έμψυχων απορριμμάτων (μα πώς τα λέω;) Λες να παρεξηγηθεί;
    Φιλιά και καλή εβδομάδα να έχουμε! Hasta luego!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, τι έχουν δει τα ματάκια της κι αυτηνής! Όμως, ρε παιδί μου, πάντα μια αγκαλιά. Αν και αρκετές φορές γίνεται οξύθυμη..

      Σε σκεφτόμουν αρκετά με τα ισπανικά σ' αυτή την ανάρτηση..

      Hasta luego, chica! Me alegro!

      Διαγραφή
  7. Να μου επιτρέψει ο κύριος Λι να μη σταθώ στη παρά-νόηση αλλά να καλπάσω με το τραγούδι και αυτό γιατί έχω καλπάσει πραγματικά με άλογο στα νιάτα μου για ώρες κάτω απ΄τη βροχή όχι στην Ισπανία αλλά στην Ιρλανδία!
    Έκπληξη το σημερινό και πού να φανταστώ σε τι υπέροχες αναμνήσεις θα με οδηγούσε το υπέροχο galopar του Paco και ας μη καταλαβαίνω γρι από τα λόγια, μένω και ευχαριστώ για την αίσθηση του καλπασμού που μου θυμίζει το πόσο γρήγορα τρέχει ή καλπάζει η ζωή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η άτιμη ζωή, Άιναφετς, ξέρει καλά από καλπασμούς, είτε στην Ιρλανδία, είτα στην Ισπανία, ακόμα και στη θάλασσα..
      Να, όμως, που κι εμείς μιλάμε μετά για "υπέροχες αναμνήσεις", καθώς μαζί μ' αυτή καλπάσαμε κι εμείς, νικώντας - νικώντας, είτε νικώντας είτε χάνοντας.

      Τι είπα; "καλπάσαμε;" Καλπάζουμε, καλπάζουμε!!

      A galopar, λοιπόν!

      Διαγραφή
  8. ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΞΩΤΙΚΟΥ:

    " Χαα (σαν το γλώττα λανθάνουσα μου κάνει αυτό . )
    Θέλει ο ρομαντικός να κρυφτεί αλλά η ...παρεξήγηση δεν τον αφήνει 😉😁😁
    Υποψιάζομαι βασίμως ( βεβαίως βεβαίως ) οτι αν το είχες καταλάβει αλλοιώς ίσως να μην το είχες τόσο αγαπήσει και υιοθετήσει .
    Ή αν δεν σου ... κόλλαγε θα το είχες ψάξει περισσότερο (λέω το νιάνιαρο με ύφος 10 σοφών😜)
    Για να μην καταφύγω στο πιο επιτηδευμένο ψυχολογικά (για την περίπτωση)πως ακούμε ότι θέλουμε .

    Αυτό το "να τους τσακίσουμε " ειδικά πρέπει να σου πώ οτι με ανατριχιάζει όπου το βλέπω....

    Ας καλπάζουμε προς την χαρά , την γνώση και την σοφία καλύτερα ,όλα τα άλλα πιο...ψύχραιμα 😉

    Καλή απόλαυση της όμορφης Κυριακής"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. (Ούτε λανθάνουσα δεν μπορείς να το πεις. Την αλήθεια έλεγε. Γίνεται -δε γίνεται;- κι οι ποιητές να κάνουν κανένα λάθος; )

      Το νιάναρο το προικισμένο με τα καντάρια της σοφίας μια χαρά τα λέει. Το δε επιτηδευμένο ψυχολογικά, όπου ακουμε ό,τι θέλουμε, με πάει στην περίπτωση ενός ολίγον βαρήκοου γνωστού, ο οποίος, στους διαλόγους με τη γυναίκα του συστηματικά και επίμονα άκουγε μόνο ό,τι ήθελε να ακούσει, απαντώντας στις καηγορίες με το πιο αθώο και αφελές ύφος του κόσμου "Γιατί; Πότε το 'παμε;"

      Δυστυχώς, την ευχή σου για την Κυριακή, ξωτικό μου, τη βλέπω σήμερα, Δευτέρα, κι έτσι, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να τη μεταθέσω για σήμερα. Εδώ που τα λέμε, για να εφαρμόσουμε τον καλπασμό προς τη χαρά που λες, χρειαζόμαστε πολλές τέτοιες ευχές από αγαπημένους φίλους. Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  9. Με την άδειά σου, εγώ θα πάρω την λάθος εκδοχή του κ. Λι "να αγωνιζόμαστε ως το τέλος της ζωής μας"
    Την καλησπέρα μου Διονύση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τη Μαρία!
      Όχι λάθη, πάντα λάθη, που λέει κι ο Μπακιρτζής, Μαρία! Εννοείται ότι συντασσόμαστε με τα λάθη του κυρίου Λι - στη συγκεκριμένη περίπτωση, τουλάχιστον..

      Και για να ενδυναμώσουμε την άποψη, πάμε και σε ένα τραγουδιστικό παράλληλο, όπου ο Moustaki ζητάει "συνεχή επανάσταση", jusqu' au bout, μέχρι τέλους:
      https://www.youtube.com/watch?v=NI3A7cbN8io

      Φιλιά

      Διαγραφή
  10. Ωραία η παρεξήγηση. Και μήπως δεν υπάρχουν σχεδόν πάντα παρεξηγήσεις; Πάντα μακριά (και στα σκοτεινά) το σημαινόμενο από το σημαίνον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Γιάννη. Λέω κι εγώ πως οι παρεξηγήσεις είναι πιο ενδιαφέρουσες από τις εξηγήσεις, οι οποίες πολλές φορές είναι λίγο βαρετές.
      Ναι, το σημαινόμενο και το σημαίνον φαίνεται ότι .. ακολουθούν τη διαστολή του Σύμπαντος! Γεννιούνται ενωμένα και συχνά με την πάροδο των αιώνων απομακρύνονται το ένα από το άλλο.

      Καλό απόγεμα :-)

      Διαγραφή
  11. Η πιο ωραία παρεξήγηση που έγινε ποτέ είναι αυτή (και η πιο αστεία είναι τα τρίδυμα της Αρτίστας)!
    Θα επιλέξω λοιπόν να μείνω κι εγώ στη γοητεία της παρεξήγησης!

    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνο πιο ωραία; Αντιδιαμετρική αντίληψη για τη ζωή προσφέρει! Ακόμα και τα τρίδυμα της Αρτίστας μπορούν να βρουν νόημα στη ζωή τους (για τη σκούνα δεν ξέρω..)

      Γεια σου, Μαρία!

      Διαγραφή
  12. Είδα την σπίθα την ακολούθησα και να μαι.
    Προτιμώ να κρατήσω την παρεξήγηση μου ταιριάζει γάντι αυτή την εποχή.
    Καλή σας μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, τι ωραία! Να ακολουθούμε τις σπίθες, λοιπόν, κάτι ξέρουν αυτές!
      Ναι, ναι, και ποια εποχή δε ταιριάζει! Καμιά φορά κρατάμε μια προσπάθεια ψηλά μόνο και μόνο επειδή έχουμε (ή επινοούμε) κάτι να τον θρέφουμε..
      Ελπίζοντας ότι αυτή την εποχή σου χρειάζεται για ευχάριστα πράγματα κι ότι βιώνεις ευχάριστες καταστάσεις (ή, τουλάχιστον, τις κάνεις να είναι ευχάριστες),

      σου στέλνουμε τα φιλιά μας. Όλοι. Κι ο Paco κι o Alberti και ο κύριος Λι κι εγώ. Όλοι. Χωρίς.. παρεξηγήσεις! :-)

      Διαγραφή
  13. μάλλον είναι μονόδρομος για τον Κο Λι, η αγάπη του για τη θάλασσα, ακόμη και παρεξηγημένη. Άλλωστε η θάλασσα, όπως και να ερμηνευτεί, είναι Μήτρα. Γι΄αυτό ίσως γέλασε ο Λι σου.
    Ξέρεις το "τραγούδι της θάλασσας" ; ( στα πορτογαλικά )
    Πανδαισία στίχων, ερμηνείας και μουσικής
    https://www.youtube.com/watch?v=v_2fyB4dj4U

    ( θα απασχολήσω τον κώνωπα με πορτογαλικά! )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι ωραία έκπληξη! Μόλις υποψιάστηκες βουτίτσες στη θάλασσα, ε;
      Σας καλωσορίζουμε, λοιπόν, και, άντε, γιατί ο κώνωψ μέσα μου πείνασε!

      Η Dulces πολύ .. dulce και υπέροχο το τραγούδι της θάλασσας - οι (και οι μουσικές) αδυναμίες μου, άλλωστε, προς τα εκεί πάνε - προς ιβηρική, εννοώ. Ως αντίδωρο, αν θέλουμε να παραμείνουμε στα πορτογαλικά, να προτείνουμε το navegr, navegar, του Fausto, που κουβαλάει μια πορτογαλική τρέλα:
      https://www.youtube.com/watch?v=QbT2sdsRbjw (το κανονικό - κι εδώ μία αγαπημένη εκτέλεση από μια σπιρτόζα μπάντα:
      https://www.youtube.com/watch?v=ZQKj1XgW2go)

      Αλλά, μια και ακούμπησες ευαίσθητη χορδή, ας "δώσουμε" και έναν πολυαγαπημένο: Kataluña: Lluis Llach. Έργο: El meu amic el mar (Ε, δε θέλουμε μετάφραση!):
      https://www.youtube.com/watch?v=G0lH3GVfWpk&t=1182s
      και εκεί, κάπου στο 19.00΄του χρόνου του βίντεο, το σχετικό με τα όσα λέμε στην ανάρτηση:
      l’Onada em durà a la platja dels morts, το κύμα θα με πάει στη παραλία των νεκρών..

      Εν κατακλείδι, πλακώστε τον κώνωπα στα πορτογαλικά, κυρία Αννέτα μου, θα σας το χρωστάει ισοβίως!

      Πολλά φιλιά - αναγκαία εν μέσω φθινοπώρου..

      Διαγραφή
  14. Καλώς σε βρίσκω, κύριε Λι μου.
    Κάποιες περιπτώσεις είναι γοητευτικές παρεξηγήσεις, που ακόμη και μετά από την αποκάλυψη της σημασίας, θα συνεχίζουν ευχάριστα και χουζουρλούδικα να φωλιάζουν μέσα μας. Άλλες είναι βουτηγμένες μέχρι το μεδούλι στην απογοήτευση, και άλλες είναι σαν τον Τζόκερ, που τον χρησιμοποιείς όπως θες. Κάπως έτσι, θαρρώ, είναι και τούτη η παρεξήγηση. Γιατί να μην είναι ταυτόσημη με την αρχική σου ερμηνεία; "Να καλπάζουμε, να επελαύνουμε ώσπου να τους πετάξουμε στη θάλασσα, να τους τσακίσουμε"... Τους φόβους μας, τις αδυναμίες μας κλπ, αγγίζοντας, ζώντας και κάνοντας πράξη το «να αγωνιζόμαστε ως το τέλος της ζωής μας». Κι ένα πρώτο βήμα προς τα 'κει είναι η οπτική μας γωνία, δεν βρίσκεις; Ελπίζω, κύριε Λι, να συνεχίσεις να χαμο-γελάς, αλλά όλο ικανοποίηση αυτή τη φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ορίσατε, καλή μου αμαζόνα, χαίρομαι πολύ την επίσκεψή σας! Και, επιπλέον, καθώς έχει να προτείνει και .. ερμηνευτικές λύσεις! Τέλειο μου φαίνεται να θάψουμε ό,τι κουβανούμε στην ψυχή μας, που λέει κι ο ποιητής, ό,τι η ψυχή μάς στήνει εμπρός μας..
      Τώρα, βέβαια, για να πετύχουμε κάτι πάνω σ' αυτό, από κάπου πρέπει να αιτηθούμε μια δεύτερη ζωή, μπας και προλάβουμε, τι στο καλό, τι ζητάμε;

      Τότε να δεις χαμόγελα ο Λι!

      Για την ώρα, ας πορευόμαστε. Μπορεί και στην άκρη του τούνελ να μας περιμένει καμία ελκυστική θαλασσίτσα..

      Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  15. αααα αυτός ο κύριος Λι πραγματικά είναι για να ζει σε φάρο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάνια! Αμ' τα 'λεγα, δεν τα 'λεγα; Είδες τώρα; Ακόμα και τις παρεξηγήσεις της ζωής του με θαλασσινό αέρα κι αλάτι τις χτίζει..

      (Σημείωση: Ξέρεις ότι πια οι πολλοί περισσότεροι είναι ηλεκτρονικοί, ε; Θάλασσα τα κάνανε! .. Χμ.Μάλλον καμιά αχανής έκταση στον Καναδά θα μπορούσε να μας εξυπηρετήσει. Για κοίταξέ το.. :-) )
      Αu revoir!

      Διαγραφή
  16. κύριε Λι, η ουσία βρίσκεται σ΄ αυτό που αντιλαμβανόμαστε και όχι τι πραγματικά βρίσκεται πίσω από αυτό, εντάξει όχι όλες τις φορές θα μου πεις, αλλά στην περίπτωση μας νομίζω πως ήταν εκεί. Έφτιαξες τον προσωπικό σου μύθο και όλα καλά!
    Ένα διαφορετικό γράμμα και η ζυγαριά έγειρε υπέρ σου..

    Καλό τριήμερο εύχομαι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Live your myth, που έλεγε και η καμπάνια, ε; Έτσι είναι, και μακάρι να ήταν πάντα και με όλα, μακάρι, δηλαδή, να είχαμε ένα προσωπικό τρόπο να πετάμε στα σύννεφα χωρίς να υπάρχουν οι ανώμαλες προσγειώσεις και ο φόβος τους.

      Αλλά, τι λέω; Μάλλον πετάω στα σύννεφα, ε;

      Να, ένα μικρό τέτοιο συννεφάκι είναι και το τριήμερο! Ας το απολαύσουμε, λοιπόν, fish eye, ζώντας τους μύθους μας - ο πληθυντικός βάζει μπροστά μπροστά εσένα :-)

      Διαγραφή
  17. Αν οι παρεξηγήσεις οδηγούν σε τόσο όμορφες σκέψεις σαν τη δική σου, μάλλον Διονύση έχουν κάτι παραπάνω από γοητεία και μπράβο τους.
    Καλό Σ-κ!
    ΥΓ: Τι όμορφο να πηγαίνει κανείς τους στίχους παρακάτω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ, και παρακάτω και παραπάνω!

      Αλλά και τι όμορφο να "παντρεύονται" (οι στίχοι, λέω) με μια μουσική, να γίνονται τραγούδι, που σου το προσφέρουν σε συνοδεύει, αν σε γεμίζει, σε όλη σου τη ζωή!..

      Μαρινούλα, καλό σου σαββατοκύριακο, είτε έξω είτε μέσα (έχω καταλάβει καλά πως μπορείς να το εκμεταλλευτείς και να το απολαύσεις και με τους δύο τρόπους!)

      Φιλιά

      Διαγραφή

και οι φίλοι του κυρίου Λι είπαν: