βαφτίσια

Η Μυρσίνη κι ο Sami είναι δύο υπάρξεις την ώρα που η νιότη τούς ψιθυρίζει γλυκόλογα. Είναι φοιτητές και κάνουν Erasmus στη Γαλλία. Βρίσκονται λοιπόν σε μια συνθήκη ολοζώντανη, σε ένα περιβάλλον μακριά απ’ αυτό που μεγάλωσαν και πολύ κοντά στον εαυτό τους, σε ένα περιβάλλον όπου τους προσφέρονται με το τσουβάλι γνώσεις ( αν θέλουν) κι εμπειρίες (θέλουν δε θέλουν). Σε ένα καζάνι που βράζει ζωή.

            Η Μυρσίνη ανταλλάσσει μέιλ με τον παλιό της καθηγητή, τον κύριο Λι. Συχνά ανταλλάσσουν links  κι αυτό τους αρέσει πολύ. Το τελευταίο της link, λοιπόν, που αφορούσε σε μια γαλλική σατιρική τηλεοπτική εκπομπή με τους Les inconnus, η Μυρσίνη το συνόδεψε με την παρακάτω φράση: «Ξέρω είναι δύσκολο. Αλλά με το Sami δίπλα για μετάφραση γλωσσική και νοηματική κάτι γίνεται».

            Η μετάφραση, σκέφτεται ο κύριος Λι, γλωσσική και νοηματική, είναι η πρόφαση της παραπάνω συνθήκης. Ο Sami δε θα είχε καμία διάθεση να καθήσει δίπλα μου, μαζί μου, εδώ, και να μου εξηγεί τα αστειάκια των inconnus. Εκεί γιατί το κάνει; Και πώς να την ονομάσουμε αυτή τη συνθήκη;

Επιχειρεί ο κ.Λ. κάποια βαφτίσια, αλλά περιγράφουν λιγότερα απ’ αυτά που σκέφτεται: Αυτό που ισχύει στη συνάντηση της Μυρσίνης και του Sami είναι 

ένας περιρρέων ερωτισμός, όχι,

μια απροσδιόριστη άνοιξη, όχι, όχι,

μία διάχυτη γοητεία, ή μάλλον

μία γραφική άγνοια της τραγικότητας της ύπαρξης, μπα, να το πούμε                                  υποβλητική παραπλάνηση ή 

επιβλητική μαγεία – παιδεύεται ο κ. Λ.

  Πάντως, όσο το παιδεύει, τόσο σιγουρεύεται: Οι συνθήκες πολλές φορές είναι αυτές που αποτελούν τις αιτίες. Kι όχι οι προφάσεις που εμείς χτίζουμε πάνω στις συνθήκες και τις θεωρούμε αιτίες.

  Χαμένος σ’ αυτές τις σκέψεις ο κύριος Λι πατάει το σύνδεσμο, για να δει τους inconnus. Τα γαλλικά τους του φαίνονται δύσκολα, λίγα καταλαβαίνει.

  Ίσως πέρασαν τα χρόνια και έχει αρχίσει να τα ξεχνάει.

  Ίσως είναι που δεν έχει και τον Sami δίπλα του..