Κυριακή 17 Μαρτίου 2019

she is black

             Στο ημερολόγιο τάξης που χρόνια κρατούσε ο κύριος Λι είχε μια ενότητα που την ονόμαζε «φωτογραφίες». Εκεί, σημειωμένα στιγμιότυπα από την καθημερινή διαδικασία στην τάξη. Για κάποιο λόγο κάθε φορά. Ή και χωρίς λόγο. Ή μάλλον για τον πιθανώς σπουδαιότερο λόγο δεν-ξέρω-γιατί.
            Τώρα, φυλλογυρίζοντας το ημερολόγιo, έχει πέσει το μάτι του στην καταγραφή μιας Πέμπτης, 8 Μαρτίου. Μέρα της γυναίκας, μάθημα έκθεσης, τα γόνιμα ζωηρά παιδάκια του τού Β1. Έχουν απόψεις και τσακώνονται γι’ αυτές. Έχουν ζωή. Πόση ευκολία για τον κύριο Λι να ανάψει τα φυτιλάκια σ’ αυτό το τμήμα!
            Θα τον βοηθήσει στο άναμμα ο κύριος Umberto Eco, καθώς από το «Η σημειολογία της καθημερινής ζωής» του ο κύριος Λι διαβάζει το απόσπασμα: «Την εποχή των διαστημικών επιτυχιών κυκλοφορούσε στις Ενωμένες Πολιτείες ένα ανέκδοτο που έλεγε ότι ο πάπας Παύλος  υποδέχτηκε τους αστροναύτες και τους ρώτησε αν στη διάρκεια του ταξιδιού τους συναντήσανε το Θεό και πώς ήταν. Η απάντηση: «Yes. She is black»*».
            Τι έγινε το φυτίλι; Γιατί δεν ακούστηκε το μπαμ;
            Ααα, μη βιαζόμαστε. Στη σιωπή που ακολουθεί και καθώς ο Λι κοιτάζει στα μάτια τα παιδιά, κάποια πρώτα χαμόγελα αρχίζουν να σκάνε, κάποιο πρώτο «ααα!», ψίθυροι για επεξηγήσεις, σταδιακά περισσότερα χαμόγελα, τώρα  γέλια και επικροτήσεις.
            Ήταν αργής καύσης το φυτίλι.

            Δούλεψε, όμως. Και τώρα η τάξη ανακαλύπτει, κάτω απ’ το μανδύα της γλώσσας, τον ανδροκρατούμενο χαρακτήρα των κοινωνιών. Μπορεί κανένας να μην είδε το Θεό, αλλά στη συνείδηση όλων είναι καταχωρημένος με το αρσενικό του φυσικό του γένος.  Γέρος, ασπρομάλλης και σοφός. Και πάντως όχι γυναίκα, ούτε και μαύρη.. Ακόμα κι αν σε κάποια γλώσσα η λέξη που αποδίδει τη σημασία του δεν έχει γραμματικό γένος (π.χ: God), ακόμα κι εκεί Κύριος αποκαλείται και Πατέρας (Lord) και Βασιλεύς ορατών τε πάντων και αοράτων..
            Ζει στην ξηρασία το Β1, διψάνε τα παιδιά, υπάρχει άλλο παράδειγμα, κύριε;
Και είπεν ο κύριος. Ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος κι ο άντρας. Πόσες γλώσσες ταυτίζουν τις δύο έννοιες σε μία λέξη; Man, λοιπόν, και homme και hombre και uomo, «κύριε, στην Τουρκία τον λένε adam, το ξέρω απ’  τη γιαγιά μου», «ποιον;», «και τον άνθρωπο και τον άντρα».
            Πήραμε φόρα; Μόλις στην αρχή είμαστε. Ακόμα και στη γραμματική το αρσενικό γένος υπερισχύει, εξουσιάζει. «Η Ελπίδα κι ο Γιώργος είναι καλοί μαθητές» - όχι μαθήτριες. Ένας άντρας και μια γυναίκα είναι πολύ καλοί – όχι καλές. Δείτε ακόμα: Μερικών ρημάτων το γένος του Υποκείμενου το ξέρουμε από πριν: «Βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού». Ποιος; Ε, αρσενικό θα είναι, αφού η γυναίκα δε βοηθάει˙ η γυναίκα κάνει τις δουλειές του σπιτιού.
            Πάνε βαθιά οι ρίζες των λέξεων, φωλιάζουν βαθιά μέσα μας. Συνυφαίνονται με τη σκέψη μας, είναι η σκέψη μας, είμαστε εμείς. Κι είναι προδότρες αμείλικτες, καθρεφτάκια του μυαλού μας, οι άτιμες.
            Η  Μυρσίνη συνοψίζει. «Να σταθούμε απέναντι στον καθρέφτη των λέξεων και να κοιτάξουμε τον εαυτό μας, δηλαδή, ε;»
            Ο Γιώργος, αρσενικό σε άβολη θέση, αποκαθιστά την τάξη στην τάξη: «Είχες δεν είχες, εσύ στον καθρέφτη κατέληξες πάλι, ε; Γυναίκες!», διαπιστώνει  με προσποιητή απόγνωση, κουνώντας δεξιά αριστερά το κεφάλι και αναζητώντας ματαίως με το εναγώνιο βλέμμα του υποστήριξη από το δάσκαλό του.

* (Umberto Eco, Η σημειολογία στην καθημερινή ζωή, εκδ. Μάλλιαρης, 1992, σελ. 15-16)

46 σχόλια:

  1. Εξαιρετική αυτή η ιστορία του Ubero Eco.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα!
      Είδες, Παραμυθά; Σαν ένα καλό σύντομο διήγημα με τέλος-έκπληξη. Πόσο συνοπτικά και δυνατά θίγει το ζήτημα που θέλει!

      Σου στέλνω τους χαιρετισμούς μου με τον ήλιο σήμερα.

      Διαγραφή
  2. Μα τι καλά, το ήξερα το "ανέκδοτο" και μάλιστα είναι από τα αγαπημένα του συζύγου!!!
    Κατ΄αρχάς δεν θα ήθελα το σχόλιο μου, να θεωρηθεί φεμινιστικό, αλλά απλά μια προσωπική άποψη.
    Λοιπόν, ας αρχίσουμε απ΄την σοφία, την ομορφιά, την γαλήνη, την ειρήνη, την δημιουργία, την επίγνωση, την συνείδηση, την ποίηση, την γη, την τύχη, την σκέψη, την λέξη και τόσες άλλες λέξεις που είναι γένους θηλυκού και αυτό καθόλου τυχαία μια και όλες οι παραπάνω λέξεις, γεννούν!
    Χμ! Υπάρχει και η media vox, δλδ η λέξη η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διττή σημασία, όπως είναι, το άτομο, το ηλεκτρόνιο, το άπειρο, το τέλος έτσι το ουδέτερο έρχεται να μας βγάλει απ΄την διαμάχη!
    "Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει" κάπου έγραψε ο Ρίτσος!
    Το φιλί είναι ουδέτερο και ένα τέτοιο στέλνω πριν βγω στον ήλιο που είναι αρσενικός και ζωογόνος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φεμινιστικό ή όχι, το σχόλιό σου είναι πολύ ενδιαφέρον, Άιναφετς. Και όχι μόνο για τον κοινό άξονα που διατρέχει τις έννοιες που παράθεσες, αλλά, επαγωγικά, για τον τρόπο που η γλώσσα αποδίδει γραμματικό γένος στις (αφηρημένες, κυρίως) έννοιες.
      Αλλά, ενώ το ουδέτερο, όπως λες, έρχεται να μας βγάλει από τη διαμάχη τότε γιατί δεν έχουν όλες οι γλώσσες; Και τι γίνεται και μ' αυτές που δεν έχουν ούτε αρσενικό-θηλυκό;
      Πω,πωωωωω. Χρειαζόμαστε ένα φιλόλογο επειγόντως!

      Και του Ρίτσου ωραίο.
      Και η έξοδός σου στον ήλιο ωραία.

      Εκείνο που πρέπει να μας προβληματίσει είναι η ουδετερότητα του φιλιού. Χμ.. Δε θα αρέσει καθόλου αυτό στη φίλη μας τη Μάνια. Άκου, ουδετερότητα!

      Καλή μας βδομάδα!

      Διαγραφή
  3. Κοίταξε τώρα για να είναι ο κ. Λι φιλόλογος, πως πήρε τη "βόμβα", όμορφα κλεισμένη σε μια αναφορά του Έκο, την απασφάλισε και την άφησε να εκραγεί μέσα στην τάξη.
    Προκαλώντας την έναρξη της σκέψης, της αναζήτησης, του προβληματισμού.
    Στις συνήθεις άλλες περιπτώσεις θα υπήρχε μια ιστορική αναφορά για την 8η Μάρτη, μάλιστα θα είχαν σκεπαστεί προσεκτικά οι ταξικές αναφορές στην επέτειο και όλα καλά και ήρεμα.
    Έλα όμως που οι προθέσεις του κ. Λι ήταν "σατανικά" ανατρεπτικές και έκαναν την τάξη "άνω-κάτω" διαλεκτικά γιατί έτσι όφειλαν να κάνουν.
    Πιστεύω ότι βγήκαν μια σειρά συμπεράσματα, σκέψεις, αναζητήσεις από αυτήν την έκρηξη.

    Την καλησπέρα μου αγαπητέ μας φίλε Διονύση. Όμορφη Κυριακή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμάν, Γιάννη! Έκρηξη, ε; Και για να φτάσουν τα σκάγια της, τόσα χρόνια μετά, στη μπλογκογειτονιά, ε, καλή θα ήταν!

      Μπααα. Ό,τι έχει να κάνει με επανάληψη (π.χ ιστορική αναφορά κλπ της 8ης Μαρτίου) είναι χαμένο από χέρι.Και άλλωστε, ούτε οι ταξικές διαφορές είναι προνόμιο της Ιστορίας. Δυστυχώς.

      Ναι, Γιάννη. Τα παιδιά (με όλα όσα τους σούρνουν) είναι έτοιμα να σκεφτούν, να συζητήσουν, να προβληματιστούν. "Μια μικρή βοήθεια" ζητάνε σιωπηλά. Επαίτες της προσοχής μας, δηλαδή. Όχι της φροντίδας μας. Της προσοχής μας.

      Καλησπέρα, καλησπέρα.
      [Σε λίγο σπεύδω σε ποδηλατοσυζήτηση (δες πάνω αριστερά στο μπλογκ). Λες να βρω κανένα Γιάννη εκεί μέσα;]

      Διαγραφή
  4. Οι λέξεις γεννήθηκαν από τον άνθρωπο, τις εκμεταλλεύτηκε ο άντρας που δημιούργησε την ανδροκρατούμενη κοινωνία και έμεινε η σημασία πολλών ως είχε. Γι αυτό και επανδρώνεται μια εταιρεία ακόμη και σήμερα με υπαλλήλους και των δυο φύλων.(ένα παράδειγμα)!
    Το ανέκδοτο του ΕΚΟ εφυέστατο, αλλά δεν έμαθα αν οι αστροναύτες πήραν αφορισμό από τον Πάπα!!
    Όσο για τις διαφορές των μαθητριών με τους μαθητές για τα δυο φύλα είναι γεγονός και υπάρχει μια μάχη, λεκτική τουλάχιστον, από παλιά. Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι ότι υπάρχει η ίδια μαχητική στάση και οι ίδιες απόψεις και στα μικρά του δημοτικού όταν μιλήσουν για αγόρια ή κορίτσια...
    Ωραία φυτίλια ανάβει ο κ Λι...Μπράβο του άλλη μια φορά ως εκπαιδευτικού.
    Καλησπέρα και στους δυο σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα, βρε παιδί μου και σένα τώρα, σου ξύπνησε η φεμινιστική σου πλευρά; Τι να κάνει η δόλια η εταιρεία; "Επιγυναικώνω", ε, δεν ηχεί καθόλου καλά, δε λέει. Ας υποταχτούμε και σε κανένα ανδρικό απωθημένο, λόγω αισθητικής!

      Χα! Ο Πάπας μπορεί να μην πήρε είδηση. Έχουν πολλά θέματα οι κεφαλές αυτές, να ασχοληθούν. Και καμιά φορά σε κλειστές πόρτες. Πού να μπουν οι ειδήσεις εκεί μέσα!

      Έχεις δίκιο, Άννα. Πάντα σ' αυτό το θέμα οι κουβέντες ούτε καν φυτίλι δε χρειάζονται. Αυτοαναφλέγονται! (Τώρα, τι είναι αυτό, άραγε; Δείγμα ωριμότητας ή ανωριμότητας; )

      Πολλά φιλιά, καλή βδομάδα!

      Διαγραφή
  5. Λί, να του πεις του Δγιονύση πως για όλα φταίει το ηλιακό μας σύστημα. Ο άνθρωπος είναι ον ηλιοκεντρκό. Ο ήλιος είναι αρσενικός, ανελέητος, αδίστακτος, να οι μιμητές οι μαχητές, να εξ ου και οι μαχόμενοι.
    Η εξουσία όμως; γένους θηλυκού; ε, αυτή έρχεται και ανατρέπει τα πάντα.
    Οπότε παραμένω στην πρώτη θεωρία του ηλίου φταίχτη. Έχει απέναντι την εξουσία, την κυριαρχία. Ζήτω η αστρομαντεία ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κι αστρολογία αστροφυσική, αστροδυναμική, αεροναυτική, διαστημική ναυσιπλοία πόσες επιστήμες βολοδέρνουνε για χάρη Του !

      Διαγραφή
    2. Δγιονύσης εδώ. Αρσενικός, ανελέητος, αδίστακτος, ηλιοτροπικός.
      (Λέμε και καμιά βλακεία να περνά η ώρα..)

      Ναι, ο άτιμος ο ήλιος, πόσες επιστήμες για χάρη του! Και πόσα ωραία κείμενα δεν έχουν γραφτεί γι' αυτόν. Και καλά για τον Ήλιο τον Ηλιάτορα του νομπελίστα. Αλλά το άλλο (https://on-the-up-and-up.blogspot.com/2019/03/blog-post.html) το έχουμε διαβάσει όλοι; :-)

      Μία παρατήρηση: Να μελετήσουμε πώς η εξουσία πήρε θηλυκό γένος. Αν είναι η Γυναίκα να έμαθε να χειρίζεται την εξουσία με όλα τα τερτίπια και τη διπλωματία της, επειδή χειρίζεται όλες τις οικιακές υποθέσεις και ισορροπίες, την ώρα που ο Κυνηγός άντρας ψάχνει θηράματα, τότε κολοκύθια κατάκτηση - και με το συμπάθειο. Χαρισμένη κι αυτή απ' τον άντρα φαίνεται να είναι.
      (Πω, πωωω, θα γελάει η Άννα. Κι εγώ σαν τα παιδιά του σχολείου κάνω.. Χαιρετώ, χαιρετώ!)

      Φιλιά, αννετά...κι :-)

      Διαγραφή
  6. Ας μην παίζουμε με τις λέξεις, μιας και πάντα έχουν την βαρύτητα που τους δίνουμε.
    Φαντάζομαι το ίδιο ισχύει και με τις κοινωνίες και την θέση μας σε αυτή.
    Τα πάντα πάντως (!), καταλήγουν στις γυναίκες. Ακόμα κι η ύπαρξη η ίδια, από τις γυναίκες εξαρτάται.
    Στα μάτια μου, δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο, από μια γυναίκα που ξέρει ποια είναι η αξία και ποια η δύναμη της, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας ή πολιτικών πεποιθήσεων!

    Να 'σαι καλά Διονύση. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Κύριο Λι, για τις αναμνήσεις που μας χάρισε και την όμορφη κουβέντα που άνοιξε! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Μαρίνα! Εν αρχή ην η γυνή, λοιπόν, ε; Αλλά και .. εν τέλει.
      Και έτσι αν δεν είναι σε απόλυτο βαθμό, πάντως, απ'όσο κατάλαβα, ο κύριος Λι προσπαθούσε να φωτίσει στα παιδιά τον τρόπο με τον οποίο η ίδια η γλώσσα υποβαθμίζει την έννοια της γυναίκας. Άρα, μαζί είσαστε, μην ανησυχείς καθόλου!
      Πολλά φιλιά, καλή βδομάδα.

      Διαγραφή
  7. Ωραίο βιβλίο! Το έχω τιμήσει δεόντως και μου έδωσε πολλά επιχειρήματα όταν τα χρειαζόμουν.
    Είναι γεγονός πως η ανθρώπινη κοινωνία έχει πατριαρχική δομή. Όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Έχουν γραφτεί υπέροχα βιβλία με θέμα τη Μητριαρχία που προϋπήρξε της Πατριαρχίας, βασισμένα σε συμπεράσματα αρχαιολογικών ανασκαφών, σε κοινωνιολογικές μελέτες κ.α
    Η άποψή μου είναι πως όσο το "μητρικό κομμάτι" της κοινωνίας εξοβελίζεται από εκείνο του αρσενικού, τόσο η πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού θα χωλαίνει.

    Δυστυχώς, όσες γυναίκες κατάφεραν να ξεχωρίσουν στον πατριαρχικό κόσμο μας, χρειάστηκε να ενδυθούν το μανδύα του αρσενικού και να εφαρμόσουν τις πρακτικές επικράτησής του.
    Η επικράτηση του αρσενικού φύλου πάνω στο θηλυκό προκύπτει απ’ τη βαθύτερη και θεμελιώδη αρσενική ανασφάλεια που έχει τις ρίζες της στην διαιώνιση του γένους ή με απλά λόγια «τίνος είναι ρε γυναίκα το παιδί;» που λέει και το κατοχικό άσμα :)

    Mετά από όλα αυτά δε θα «κυριαρχούσαν» και στο γένος του Θεού;
    Ο Θεός θα μπορούσε να είναι κάλλιστα γυναίκα γιατί μια γυναίκα μπορεί να είναι τόσο φιλεύσπλαχνη στοργική προστατευτική και γενναιόδωρη.
    Καλό απόγευμα σε όλη την παρέα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, Μαρία. Τραβάει πολύ πίσω το μητριαρχικό κομμάτι της Ιστορίας, ε; Ανησυχώ. Πόσος καιρός χρειάζεται για να σβήσει η ανθρώπινη μνήμη; Τι τρόπους έχουμε να αναθερμάνουμε παλιές εγγραφές του εγκεφάλου μας;
      Αλλά, γιατί να σκάμε; Αν δυσκολευόμαστε στα παραπάνω, ας ξεκινήσουμε με τα τωρινά μας δεδομένα να .."ξαναβάψουμε γαλάζια τη θάλασσα", που λέει και το κάπως πιο σύγχρονο άσμα.
      Όπως τα λες: Ο κυρίαρχος "σχεδιάζει" τον κόσμο και τις λειτουργίες του, ο κυριαρχούμενος" ακολουθεί. Αν και, γι' αυτή την περίπτωση, οι κοινωνιολόγοι έχουν στο τσεπάκι τους τη θεωρία των συγκρούσεων (το είπε και ο Γκάτσος κάπως έτσι - "με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί")

      ''Όπως και να έχει, πρέπει να σου μεταφέρω τη χαρά του κ. Λι για την κατάθεση των απόψεων, που πολύ του άρεσαν και τις χάρηκε - ευγενικό δώρο τις θεωρεί και πολύ πολύ σ' ευχαριστεί (και) γι' αυτό.

      Διαγραφή
  8. Ενδιαφέρουσα η σκηνή γύρω από τον καθρέφτη των λέξεων. Η Μυρσίνη, ως κορίτσι, μπορεί να μην έχει την εξουσία να ορίζει τη θέση της στην πρόταση και στην κοινωνία, έχει τη δύναμη να σταθεί μπροστά στον καθρέφτη, να δει το είδωλό της, να καταλάβει. Ο Γιώργος, ως αγόρι, έχει την εξουσία να παίζει με τις λέξεις και τους κανόνες. Σαν να φοβάται να ακούσει, να δεχθεί, να μοιραστεί. Ο κύριος Λι, σαν να γνωρίζει καλά τα παιχνίδια της φωτιάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Ιωάννα. Τι καλή παρατήρηση! Ένας καθρέφτης, τρεις άνθρωποι, πόσα είδωλα; Και κάθε φορά τι (μπορεί να) βλέπει ο καθένας σε ένα καθρέφτη; Να, ένα παράδειγμα που μου έρχεται πρόχειρα: Σονάτα του σεληνόφωτος, Γιάννης Ρίτσος, απόσπασμα:
      " (...) κι ἄν κάνεις νά κοιτάξεις σ' αὐτόν ἤ στόν ἄλλον καθρέφτη,
      πίσω ἀπ' τή σκόνη καί τίς ραγισματιές,
      διακρίνεις πιό θαμπό καί πιό τεμαχισμένο τό πρόσωπό σου,
      τό πρόσωπό σου πού ἄλλο δέ ζήτησες στή ζωή παρά νά τό κρατήσεις
      καθάριο κι ἀδιαίρετο.(...)"

      Ο δε Λι, έτσι: ΣΑΝ να γνωρίζει καλά τα παιχνίδια της φωτιάς. Μπορεί να ξέρει κάτι παραπάνω, κάπως το μάτι του με τα χρόνια έμαθε να βλέπει κάποια πράγματα, αλλά αυτά τα πράγματα, όλα μαζί, τον έχουν κάνει να καταλάβει ότι .. περίπου ουδέν οίδεν.. :-)
      Καλή σου βδομάδα

      Διαγραφή
    2. κύριε Λι, μπορείτε να με φωνάζετε Τζοάννα. Έτσι με φώναζαν μικρή, έτσι τιμώ τα πολλά χρώματα της ταυτότητάς μου. Καλό μάθημα

      Διαγραφή
    3. Οκ, Τζοάννα! Αλλά κι εσύ, στον κύριο Λι μπορείς να απευθύνεσαι σε όποιον αριθμό θέλεις. Σε μένα, το Διονύση Μάνεση εννοώ, μια και είμαι ένας.. μπορείς να υιοθετήσεις τον ενικό των κατεργαραίων.

      Ναι, είδα κι εδώ: https://inthepastelbag.gr/gr-about-me-joanna-in-the-pastel-bag/ πως μεγάλωσες σε δίγλωσσο περιβάλλον και δε σου κρύβω πως ζήλεψα λιγάκι. μετά την κρίση ζήλειας, πάντως, σε καμάρωσα, όταν είδα ότι αυτά τα στοιχεία της ταυτότητας σε οδήγησαν στο θέμα του βιβλίου που έχεις εκδώσει. Εύγε, εύγε!

      Διαγραφή
  9. Αααααααα, δεν γνωρίζω πώς το έχουνε στα άλλα σπίτια, πάντως όταν λένε για το δικό μας "Βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού", κανείς δεν ρωτάει "Ποιος;", αλλά όλοι ρωτούν "Ποια;"!
    Τώρα γιατί συμβαίνει αυτό, πώς ξεκίνησε και από πού, ούτε και ξέρω!

    😂😂😂

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ, βρε παιδί μου, τα έσμιξες όλα μαζί! Και γυναίκα και θεός (θεά, αγάπη μου!) και βοηθός και κατάκτηση του γραμματικού γένους!
      Τη συνταγή, Αρτίστα, τη συνταγή!

      ΥΓ. Το ψήσιμο, άσε. Το αναλαμβάνω εγώ..
      ΥΓ. Αχ, ήρωα, όλο και πιο ήρωας..

      Διαγραφή
    2. Να τη δώσω τη συνταγή, αλλά, πιστέψτε με, δεν σας συμφέρει!

      Διαγραφή
    3. Μα ναι, σου λέω, δωσ' τη μου! Επιμένει η σύζυγος!

      Διαγραφή
    4. Ναι, αλλά τώρα που το σκέφτηκα καλύτερα, εάν δώσω τη συνταγή, μετά θα μπερδεύουμε τους Ήρωες.
      Θα λέμε "Ήρωας" και δεν θα ξέρουμε σε ποιον αναφερόμαστε. Στο στεφάνι μου ή σ' εσάς;
      Οπότε δεν τη δίνω τη συνταγή!
      Αφήστε που η σύζυγός σας την ξέρει σίγουρα τη συνταγή, απλά δεν θέλει ακόμα να την εφαρμόσει!

      Διαγραφή
    5. Κρίμα. Κι είχα έτοιμο τον ύμνο..
      https://www.youtube.com/watch?v=kkQ5bwdPm_s

      Διαγραφή
    6. Ναι κρίμα... 😂😂😂
      Να θυμηθώ το βράδυ να τραγουδήσω την τελευταία στροφή στον Ήρωα!

      Διαγραφή
  10. Γεια σου παιχνιδάκι του μυαλού (?) μου :)
    ααα εγώ θα πάω με την Μυρσίνη :) Αλλά και με τον Γιώργο. Να κοιταχτούμε εμείς οι γυναίκες στα λεξοκαθρεφτάκια για να βρούμε τον εαυτό μας :)
    Ασε και έμεινα να δίνω μάχη μόνη μου για το αν μπορεί να υπάρξει φιλία ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα!!! Ναι μπορεί λέω κόντρα σε ένα όχι! Και μάλιστα δεν νομίζω να βρω άντρα που να συμφωνεί μαζί μου :)
    Το φιλί από τη λέξη φιλία βγαίνει?
    Και ρωτάω, γιατί καμιά γυναίκα και κανένας άντρας δεν με βοηθά στη μάχη μου ε? Μόνη γυναίκα να μάχομαι !!!
    Τέλος πάντων για να ξέρουμε και τι λέμε ο ήλιος είναι μια μεγάλη φωτιά Τεράστια φωτιά, Φωτιά η :) :) :)
    Για πες μου κύριε Λι μου, η Μυρσίνη με τον Γιώργο τα φτιάξανε ή δεν το έπιασε το φλερτ η Μυρσίνη ; Της το είπε ξεκάθαρα ο Γιώργος πως είναι πανέμορφη. Βοήθησε ο κύριος Λι ή όχι
    Ωραίο το φλερτ, αχ θα με αφήσει άραγε ο κύριος Λι να πιάσω στα χέρια μου αυτό το ημερολόγιο του; Ένα τέτοιο ημερολόγιο είναι σα να διαβάζεις το ημερολόγιο του θεού
    Σε φιλώ ...


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βουμβουουουμ. Πάμε με την όπισθεν. Θέμα πρώτο -απ'το τέλος. Μυρσίνη -Γιώργος στο θέμα "έρωτας στο σχολείο" Τι να πρωτοπούμε για το όλο θέμα. Χαιρόταν πάρα πολύ ο κύριος Λι να βλέπει ερωτευμένα ζευγαράκια στο σχολείο κι ας τρομοκρατούνταν αυτά, όταν έπαιρναν χαμπάρι ότι "τους είδε", καθώς συνήθως οι καθηγητές κάνουν εφημερία στο προαύλιο και αλλού για να επιβλέπουν την τήρηση των παραδόσεων και των ηθών..
      Η Μυρσίνη κι ο Γιώργος, όχι βέβαια. Τα έφτιαξαν, τα χάλασαν γρήγορα και ο κύριος Λι, παρασκηνιακά και πότε με τον ένα πότε με τον άλλο εργαζόταν με ζήλο για την αποκατάσταση. Η οποία, όμως, δεν κατορθώθηκε, προς μεγάλη απογοήτευση και θλίψη του Γιώργου μας. Αχ.

      Α, μάλιστα! Ο ήλιος, Η φωτιά. Αυτὀ είναι! Εδώ το έχουμε δίπορτο και πρόβλημα ουδέν. Παντού υπάρχουν προνομιούχοι. Ακόμα και στις εσχατιές του γαλαξία μας..

      Για τη φιλία ανδρών τε και γυναικών, τι να απαντήσω, ο φτωχός. Σάματις ξέρω;Κι ύστερα´. Να απαντήσω σαν άντρας ή σαν φίλος; Μπαα. Στις ερωτήσεις είμαι καλύτερος..

      Πάντως, Μάνια, οι κεραίες σου είναι αρίστης ποιότητας και κάνουν καταπληκτική δουλειά! Φιλί, φιλία, φύλο, ό,τι να 'ναι. Αλλά ο Γιώργος ακριβώς αυτό που κατάλαβες είπε στη Μυρσίνη. Γεγονός!

      Κατά ένα συνειρμό που θα φανεί άκυρος, μου έφερες στο μυαλό το στίχο του Βασίλη Νικολαΐδη, όπου ένας απογοητευμένος από την καλή του που τον άφησε, μονολογεί "κι όταν στο δρόμο καμιά φορά σε δω/ν'αλλάξω πεζοδρόμιο θα ήτανε χοντρό/θα 'ταν σα να σε παρακαλάω.." Voilà:https://www.youtube.com/watch?v=9x5rczzDWxg

      Φιλί, λοιπόν. Απ'τον φίλο. Παράγονται και τα δυο από το ρήμα φιλέω-ῶ, που σημαίνει αγαπάω. Βγάλε άκρη τώρα! :-)

      Διαγραφή
    2. (και το "αγαπάω" από που βγαίνει; αλήθεια δεν ρώτησα ποτέ τΗν φιλόλογό μου :( κυρία Μαντζουρίδου )

      ωωω αυτό με τις επιτηρήσεις θα το κάνω ανάρτηση χαχαχαχα

      Διαγραφή
    3. Τι τυχερή η κυρία Μαντζουρίδου!
      Όσον αφορά στο "αγαπάω" πέτυχες στόχο! Είναι που είναι σπάνιο ρήμα, αγνοείται και η ετυμολογία του..Ερίζουν ο φιλόλογοι - όπως και ο μαραγκοί, άλλωστε, και οι πυρηνικοί φυσικοί, και οι κομμώτριες - περί της προέλευσης. Μια κάπως πιο πιθανή προέλευση είναι η σύνθεση από το "ἄγα(ν)" (=πολύ) και το "πα-" που δίνει τη σημασία του προστατεύω.
      Αλλά αυτή η ετυμολογία μόνο από τους μπαμπάδες και τις μαμάδες προωθείται..

      Καλύτερα να μην τη βρούμε την ετυμολογία του. Να μας παραπέμπουν τα λεξικά στο βίωμα απευθείας -κι όποιος δεν καταλαβαίνει ας μην ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει.

      Να κάνει την ανάρτηση με τις επιτηρήσεις, αλλά σου δηλώνω ότι θα σε έχω υπό επιτήρησιν..

      Πολλά φιλιά (αν δεν επιτηρεί κανείς)

      Διαγραφή
  11. Μπερδεύτηκα η γυναίκα! Πολλά θέματα που χρήζουν απάντησης και ομολογώ δεν το ‘χω.
    Απ’ τη μια η σημειολογία του Έκο απ’ την άλλη η υπόσταση του Θεού, η γυναίκα, ο άνδρας, η Μυρσίνη, ο Γιώργος.
    Ένα-ένα με τη σειρά!
    Ταπεινή μου άποψη και να με συμπαθάτε αν κάνω λάθος.
    Η υπόσταση του Θεού (ανεξάρτητα από γένος, πρόσωπο κλπ) ταυτίζεται με το πνεύμα και είναι απρόσιτη και ακατάληπτη στη λογική και τις αισθήσεις. Αυτό βέβαια εξαρτάται από τις πολιτικές ή κοινωνικές πεποιθήσεις καθενός. Τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του Έκο τις συζητάμε αν θέλετε σε άλλο κεφάλαιο.
    Δεν ξέρω για αρσενικά, θηλυκά και ουδέτερα, θα πω μόνο πως για τον Έκο η γυναίκα είναι η μαγική αρχή της ζωής και θα προσθέσω: "Εκ γυναικός ερρύη τα φαύλα" και "εκ γυναικός πηγάζει τα κρείτω" Οι κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές αντιλήψεις ευθύνονται για τις διακρίσεις και τον αποκλεισμό της γυναίκας σαν ενεργό μέλος του κοινωνικού ιστού σε μια ανδροκρατούμενη ακόμη κοινωνία όπου καλά κρατεί η άποψη του Ροΐδη πως " η γυναίκα είναι κατάλληλη για νοικοκυρά και για εταίρα"
    Και συγνώμη κύριε Λι ένα μέρος της ευθύνης φέρει και η εκπαίδευση. Μήπως να ξαναγίνουμε δάσκαλοι των παιδιών μας;
    Λέω!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Αννίκα! Μα βλέπεις τι τραβάμε με τον κυρ Λι και τα θέματα που μας αραδιάζει απανωτά, ε; Λέει τις κουβέντες του αυτός κι άντε να βγάζουμε άκρη με όλα εμείς..

      Ο λόγος, βέβαια, δεν ήταν η υπόσταση του θεού. Το ανέκδοτο του Έκο μάλλον είναι παράδειγμα για τον τρόπο που οι αντιλήψεις διαμορφώνουν εικόνες ή άποψη στους ανθρώπους. Η και για τον τρόπο που η γλώσσα αναπαράγει κάποια στερεότυπα που, καλώς ή καλώς, υπάρχουν. Αυτές οι αντιλήψεις που λες κι εσύ στην προτελευταία σου παράγραφο, δε φορτώνονται στη γλώσσα για να ταξιδέψουν από γενιά σε γενιά;

      Για δε το ρόλο της εκπαίδευσης, και επειδή κι αυτή είναι κομμάτι/παιδί της κοινωνίας που την ορίζει, συμφωνώ και επαυξάνω:Όχι μόνο φέρει ευθύνη, αλλά νομίζω ότι είναι η καταλληλότερη περιοχή, αν αποφασίσουμε κάποτε να σπάσει ο φαύλος κύκλος. Το αποφασίζουμε;

      Πολλά φιλιά

      Διαγραφή
  12. Εμ βέβαια αφού τα ιερά κείμενα άνδρες τα γράψαν τι περίμενες; 😊
    Άντρας με το ζόρι θα ήταν κι ο θεός, λέω ήταν γιατί σήμερα μπορεί ο καθένας να τον πλάσει όπως θέλει,εαν τον θέλει!!
    Από το 1976 που έγραψε ο Έκο για το ανέκδοτο μέχρι σημερα τα πράγματα εxουν αλλάξει πολύ νομίζω και λίγοι ενδιαφέρονται για το φύλο του Θεού. Άλλωστε το ανέκδοτο αναφερόταν στις φυλετικές διακρίσεις απ'ότι ξέρω.
    Η γλώσσα δηλώνει την κατάσταση της κοινωνίας, στη πράξη όμως μπορεί να διαφέρει κατά πολύ.
    Η υγιής πάντως συνύπαρξη άντρα και γυναίκας ωθεί την κοινωνία για ένα καλύτερο αύριο.
    Η δημιουργική ζωή είναι γυναίκα και άντρας μαζί χωρίς ανταγωνισμό για την εξουσία καταπιεστή προς καταπιεσμένου.
    Ο Έκο από τους αγαπημένους μου!
    Μου έκανε εντύπωση το ημερολόγιο που κράταγε ο δάσκαλος!! Στιγμιότυπα από την διαδικασία στην τάξη!!!
    Ενθουσιάστηκα!
    Να λοιπόν που το ημερολογιο χρειάστηκε στην συγγραφή αυτής της υπέροχης ανάρτησης!!!
    Οι φωτογραφίες υπέροχες!
    Καλή ηλιόλουστη εβδομάδα κ. Λι και κ. Διονύση
    Φιλί ηλιόλουστο




    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο μαγικό αυτό το "μαζί" που γράφεις, Βασιλική -είτε πρόκειται για άντρα-γυναίκα είτε για άλλους συνδυασμούς. Και πόσο μαγικά ακυρώνει τους ανταγωνισμούς και τις εξουσιαστικές τάσεις μας..

      Τα ημερολόγια τάξης ήταν μια ανάγκη για τον Λι. Επανερχόταν, έκανε συγκρίσεις με άλλες χρονιές, κρατούσε χρήσιμες παρατηρήσεις προσπαθώντας να τις αξιοποιήσει επόμενες φορές κλπ. Το αστείο είναι ότι χωρίς να το καταλάβει είχε φτιάξει ένα αρχείο αναμνήσεων με παιδιά που είχε ζήσει μαζί τους ("μαζί" :-) ), είχε αποτυπώσει στιγμές αληθινής ζωής. (Και να και τώρα που μας δίνει και κανένα δειγματάκι.. )

      Το ηλιόλουστο φιλί έπιασε τόπο -μια υπέροχη ανοιξιάτικη μέρα σήμερα :-)

      Καλή σου βδομάδα -λιόλουστη και ανοιξιάτικη

      Διαγραφή
  13. Ημέρα γυναίκας! Επετειακή... Δεν είχε ποτέ τιμηθεί στο δικό μας σπίτι, το γεμάτο κόρες, με τον ναυτικό μπαμπά να λείπει. Ίσως να μην υπήρχε λόγος... Στη δική μας οικογένεια που ο άντρας θυσιάστηκε για να σπουδάσει η γυναίκα. Στο δικό μας νησί που ο άντρας έπρεπε να έχει σπίτι για να "ζητήσει" γυναίκα. Μετά από όλα αυτά μου κάθεται βαρύς ο διαχωρισμός των ρόλων. Απλά δεν υπάρχει στο μυαλό μου και με κάνει να αντιδρώ, ενίοτε έντονα, όπου τον συναντήσω. Ωστόσο υπάρχει! Στο μυαλό ανδρών γυναικών, αγοριών κοριτσιών, υφίσταται,ως αποτέλεσμα της ανατροφής που δεχόμαστε. Από εκεί ξεκινάνε όλα και αν θέλουμε να ανατρέψουμε αυτήν την πορεία πρέπει να εστιάσουμε εκεί. Να ενδυναμώσουμε -κι άλλο- τα θηλυκά μυαλά και να υποστηρίξουμε τα αρσενικά γιατί μόνο συνδυαστικά, αλληλοσυμπληρωματικά και μαζί μπορούμε να πετύχουμε πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, τώρα μην τα λέμε συνέχεια, τα έχουμε ξαναπεί: Το νησί σας είναι ιδιαίτερο -ένα είδος γαλατικού χωριού. Όταν καταφέρουμε να μην έχουμε λόγο να "γιορτάζουμε" μέρες της γυναίκας, τότε ίσως κάτι θα έχει αρχίσει να γίνεται. Αλλά, κι εσείς, ρε παιδί μου, γιατί μοναχοφάηδες; Κάντε και λίγη εξαγωγή τεχνογνωσίας, δεν κάνει κακό!

      Αυτό το "συνδυαστικά και αλληλοσυμπληρωματικά" σου, πάντως, πολύ μου αρέσει.

      Λοιπόν, να προτείνουμε η τάξη της Μυρσίνης και του Γιώργου να πάει πενθήμερη στην Ικαρία, ε;Ίσως να βρούνε πολλά καθρεφτάκια εκεί!

      Τα φιλιά μας, Μοσχούλα!

      Διαγραφή
  14. Τώρα εγώ πάλι που διαφωνώ ριζικά πως το γεγονός ότι ο Θεός είναι καταχωρημένος στη συνείδηση με αρσενικό γένος αποκαλύπτει τον ανδροκρατούμενο χαρακτήρα των κοινωνιών... να μιλήσω ή όχι; Σα μια πρώτη ανάγνωση έχει ενδιαφέρον το "ανέκδοτο", έτσι για να ξεκολλήσουμε από τα στερεότυπά μας. Πιο πολύ ίσως, για να αναρωτηθούμε γιατί. Εμένα, προσωπικά, δε με καλύπτει η απάντηση "ανδροκρατούμενη κοινωνία". Το γένος κάθε λέξεως στην πανάρχαια γλώσσα μας δεν πιστεύω πως είναι τυχαίο. Όπως λέει κι η Αννίκα, η υπόσταση του Θεού κάπου ταυτίζεται με το πνεύμα και γενικά είναι απρόσιτη και ακατάληπτη στη λογική και τις αισθήσεις. Ο Θεός δεν έχει φύλλο, αν όμως την "νοητή", "εκτός κόσμου αισθήσεων" έννοια του Θεού πρέπει να την περιγράψουμε με λέξεις από τον δικό μας κόσμο των αισθήσεων, την αντιστοιχούμε σε "αρσενικό" γένος, όπως και τον ουρανό που έσμιξε με την μήτρα γη, η οποία κι είναι σαφώς "θηλυκού" γένους και δε θα μπορούσε νά'ναι αρσενικού! Εξάλλου, και μαθηματικά να το δει κανείς, οι περιττοί αριθμοί θεωρούνται άρρενες κι οι άρτιοι θηλυκοί κι αυτό βάσει κάποιων ιδιοτήτων τους, όχι τυχαία. Η μονάδα που εν δυνάμει περιέχει τα πάντα θεωρείται περιττός αριθμός (αν και κατά μία έννοια είναι κι αρτιος και πέριττος κι αρσενικοθήλυκη), ενώ το δύο είναι άρτιος και συνεπώς η δυάδα θηλυκή για αυτό "Την ονόμαζαν κίνηση, γέννηση, μεταβολή, διαίρεση, μήκος, αύξηση, σύνθεση...." (Ιάμβλιχος, "Τα θεολογούμενα της αριθμητικής"). Η γέννηση, το θηλυκό είναι άρτιο. Το πρωταρχικό Εν, λοιπόν, αντιστοιχεί, στον "δικό μας κόσμο" σε άρρεν. Τέλος πάντων, μη ζαλίζω τον κύριο Λι (εξάλλου όλα τούτα δε μπορούν να αναλυθούν σ'ένα σχόλιο, ούτε είμαι η ειδική), θέλω απλά να πω πως πολλά πράγματα βασίζονται σε μια φιλοσοφία που, δυστυχώς, μας διαφεύγει και οι εξηγήσεις που δίνουμε, ενίοτε, νομίζω πως ξεφεύγουν από την ουσία. Δυστυχώς προσπαθώντας να ξεφύγουμε από το ένα στερεότυπο, καταλήγουμε σε ένα δεύτερο στερεότυπο.... (Ελπίζω να έγινα κάπως κατανοητή όπως τα έγραψα.)
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλημέρα, καλημέρα!
    Χαρές, πανηγύρια και πυροτεχνήματα για τη διαφωνία, φιρικάκι. Σχεδόν ανακούφιση αισθάνεται ο κύριος Λι με τις διαφωνίες. Που προάγουν τη σκέψη, ανοίγουν άλλες οπτικές γωνίες, συνθέτουν. (Και μένα μ' αρέσουν!.. )
    Τόσο, μάλιστα, που λίγο νοιάζεται να υποστηρίξει την αρχική του θέση.
    Να πω μόνο, όπως έγραψα και στην Αννίκα, ότι ο προβληματισμός κι η σκέψη δεν έμπαινε στο θέμα της υπόστασης του θεού - που είναι μια άλλη κουβέντα. Ούτε στα θεολογούμενα της αριθμητικής - που έχουν πολύ ενδιαφέρον, όπως κάθε φιλοσοφικό σύστημα.
    Σ' αυτές τις πτυχές πολλές φορές σκέφτομαι πώς φτάνω στην αίσθηση να επαληθεύεται μέσα μου ο στίχος του Ελύτη από το Άξιόν Εστι, γι' αυτό τον κόσμο "το μικρό, το μεγάλο". Πόσο μεγάλο το μυαλό, οι πνευματικές δυνατότητες του ανθρώπου, όταν στέκεται μπροστά στο Μυστήριο (αλλά και την αρμονία) του κόσμου και δηλώνει με θράσος "εγώ θα σε εξηγήσω", την ίδια ώρα που ταυτόχρονα αποδεικνύεται και πολύ μικρό να ερμηνεύσει το Μεγαλείο αυτό σε όλη του την έκφανση!
    Ένα παιχνιδάκι του μυαλού, που λέει και η Μάνια, για κάτι που τον ξεπερνάει αλλά που ταυτόχρονα τολμάει να το κοιτάζει στα μάτια..
    Ο Λι, λοιπόν, στάθηκε λίγο πιο απλοϊκά μπροστά στο πρώτο στερεότυπο, στην κυριαρχία του αρσενικού, μέσα στις κοινωνικές αντιλήψεις, στην υπερίσχυσή του στις εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής και στην ταυτόχρονη υποτίμηση του θηλυκού. Πάντα, όμως, στο πεδίο κατασκευής, διαμόρφωσης των ανθρώπινων κοινωνιών, του κοινού πολιτισμικού κώδικα που έχουν δημιουργήσει. (Και πάλι, όσο αυτός είναι κοινός..)
    Μπορεί, δηλαδή, το παράδειγμα να ήταν άστοχο (αν και προβληματίζομαι για το ποιος "αποφασίζει" μια λέξη, για τη γέννηση και τη συντήρησή τους..), αλλά το δεδομένο της θέσης της γυναίκας στην κοινωνία πονάει πολύ τον κύριο Λι και πιστεύω κι εγώ πως χρειάζεται πολλή δουλειά και πολύς χρόνος για να "χωνευτεί" διαφορετικά από την ανθρώπινη αντίληψη.

    Μπα, σε καλό σου! Κόντεψα να σοβαρευτώ!Κι είναι και πρωί ακόμα κι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός! Πάμε, πάμε!
    Χαιρετισμούς πολλούς στο μαγικό βουνό σου και σ' όλο το μικρόκοσμό του.

    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα! Φυσικά κι ο προβληματισμός κι η σκέψη δεν έμπαινε στο θέμα της υπόστασης του Θεού! Εγώ απλά αναφέρθηκα στην υπόσταση για να διευκρινίσω πως αν και δεν έχει φύλλο ο Θεός, εφόσον δεν ανήκει στον κόσμο των αισθήσεων και της ύλης, αν τον περιγράψουμε με τους όρους τους δικού μας κόσμου των αισθήσεων και της ύλης, θεωρώ πως σωστά αναφερόμαστε σε αυτόν ως "άρρενα" και "πατέρα" κι ότι δεν έχει επιβληθεί αυτό από μια ανδρικρατούμενη κοινωνία. Ακόμα και σε κάποιες θεωρούμενες "μητριαρχικές" παλιές κοινωνίες, που λατρεύαν την Μητέρα Γη ή Μεγάλη Μητέρα... αναφέρονταν, τρόπον τινά, σε άλλη θεότητα κι όχι στην ουράνια, την "αρσενική"... Απλά εγώ δεν πιστεύω πως η γλώσσα, αν την ψάξεις σε βάθος, δηλώνει την κατάσταση της κοινωνίας.(Ισχύει κι εδώ τον αν και... αλλά δε θα το αναλύσω τώρα.) Για αυτό ανέφερα και σαν παράδειγμα τα θεολογούμενα της αριθμητικής, ως αντίλογο. Τέλος πάντων, δεν έχει καμία σημασία, ούτε έπρεπε να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Αυτά είναι δικές μου σκέψεις που δεν είναι, γενικώς, αποδεκτές. Που θεωρώ πως ζούμε σε έναν κόσμο που δυστυχώς είναι "ισχυροκρατούμενος" με θύματα πάντα τους ανίσχυρους... είτε γυναίκες (που σε πολλές κοινωνίες αποτελούν την πλειονότητα, αλλά όχι πάντα), είτε παιδιά (που τα εκμεταλλεύονται ανεξαρτήτως φύλλου), είτε ακόμη και άντρες.

      Φιλιά απ'το μαγικό βουνό!

      Διαγραφή
    2. Μα και βέβαια έπρεπε να μπεις σ' αυτή τη διαδικασία! Μας έκανες το δώρο να μας πεις τόσα πράγματα! Και, ακόμα, περισσότερο, πράγματα, ιδέες, που, όπως λες, είναι δικές σου σκέψεις. Ποια η σημασία αν είναι ευρέως ή όχι αποδεκτές;

      Για μένα, είναι πολύ ευχαρίστως συζητήσιμες - αλλά δε θα επιμείνω τώρα, γιατί αισθάνθηκα ότι σε κούρασε. Μόνο να αφήσω ένα υπόλοιπο για τη γλώσσα: Η δική μου η αντίληψη είναι ότι διαμορφώνεται από τους χρήστες της αλλά και τους διαμορφώνει, καθώς φέρει αξίες. Μπορεί να μας δοθεί η ευκαιρία - όλο και κάπου θα ξεχαστεί ο κυρ Λι και θα αναφέρει κάτι καμιά φορά!! :-)

      (Και, αχ, το μαγικό βουνό! Μαγικότερο δεν έχει!)

      Καλό βράδυ, φιρίκι!

      Διαγραφή
  16. Κύριε Λι, σήμερα θα είμαι μια κακή μαθήτρια, πιθανότατα αργότατης καύσης, μια που δεν έχω να προσθέσω τίποτα έξυπνο, σ αυτό το υπέροχο κείμενο, και στα υπεροχότερα σχόλια των φίλων σας!!!
    Δεν με προβλημάτισε ποτέ το γένος των λέξεων, παρά η ίδια η τακτική του κόσμου μας, που σαφέστατα είναι ανδροκατούμενος. Μα τώρα πιά, στην εποχή μας; Θα μου πεις! Ναι, τώρα στην εποχή μας θα επιμείνω.
    Τις καλημέρες μου!!!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καθόλου αργότατης καύσης εσύ, φυσάει μου. Ο ανδροκρατούμενος κόσμος ίσως. Τι ίσως! Σαφέστατα, που λες κι εσύ. Χρειάζεται να πούμε τίποτα πιο έξυπνο;
      Καλησπέρες πολλές και καλές.

      Διαγραφή
  17. "Χτύπα σαν άντρας" κι εσύ τώρα...
    Που δεν έχουμε ακόμα κατακτήσει την μεταξύ μας ισότητα. Που κάτι κυρίες των βορείων (και όχι μόνο), αναλύονται σε συζητήσεις για "Φιλιππινέζες, Ρωσίδες κι αυτές τις Αλβανίδες που είναι σκυλιά στις δουλειές αλλά δεν είναι έμπιστες..." και διάφορα τέτοια βαθυστόχαστα.
    Και φυσικά το κορυφαίο: "έχω γυναίκα σήμερα σπίτι" (μερικές το λένε και πιο ευγενικά "καθαρίστρια")

    Την χάσαμε την ισότητα πατριώτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία, συγγνώμη, δεν μπορώ να σου απαντήσω τώρα, γιατί έχει φύγει η γυναίκα μου για λίγες μέρες και έχω πελαγώσει τελείως. Μέσα σε δυο μέρες διαλύθηκε το σύμπαν εδώ. Δεν υπάρχει ποτήρι καθαρό, τα κουτιά της πίτσας δε χωράνε στην ανακύκλωση, τελειώσανε και τα χάρτινα πιάτα κι αναγκάστηκα και έπλυνα 3-4 κανονικά, χάος, σου λέω. Και σκέψου ότι ήθελα να πάω και σινεμά, αλλά πού πουκάμισο σιδερωμένο! Σ' αφήνω, σ' αφήνω, θα προσπαθήσω κάπως να τα καταφέρω.

      ΥΓ. Μήπως ξέρεις πού βάζουμε το υγρό καθαρισμού;

      Διαγραφή
  18. Ρίχνει έξυπνες βόμβες ο κύριος Λι, οφείλω να του το αναγνωρίσω (και) αυτό!
    Τι να άλλο να πω, έχουν ειπωθεί όλα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας είναι, τουλάχιστον, βόμβες άνοιξης, ζωής, χαμόγελων. (Και εύχομαι τέτοιες να πέσουν και στη γειτονιά σας πολλές :-) )

      Καλημέρεεες!

      Διαγραφή

και οι φίλοι του κυρίου Λι είπαν: