Cançò d´amor a la Llibertat

Lluis Llach

Oι καταλανοί θέλουν να ψηφίσουν για την ανεξαρτησία τους˙ οι ισπανοί δε θέλουν οι καταλανοί να ψηφίσουν για την ανεξαρτησία τους. Τα δύο θέλω συγκρούονται. Crash. Ο ήχος της σύγκρουσης. Όταν συγκρούονται οι άνθρωποι, σπάνε. Σπάνε διάφορα πράγματα, σπάνε οι άνθρωποι.

Επινόησαν ιδέες οι άνθρωποι, τις κατέστησαν με τον καιρό ελκυστικές και απαραίτητες και εκπαιδεύουν τους επόμενους ανθρώπους σ’ αυτές. Έφτιαξαν έθνη˙ ταυτότητες˙  θρησκείες˙ σημαίες. Crash. Η Ιστορία τούς ορίζει να περνάει η περηφάνια μέσα απ’ αυτά. Να περνάει η ζωή μέσα απ’  αυτά.

Κι αυτοί σπάνια αναρωτιούνται αν μπορεί να συμβεί μια ζωή άλλη, έξω απ’  αυτά. Ποιος ξέρει. Ίσως έχουμε ανάγκη από αυτοπροσδιορισμούς κι αυτοί με τη σειρά τους έχουν ανάγκη τις μύριες όσες επινοήσεις μας.

 Επιβιώνουμε ευχαρίστως μέσα στην εικονική μας πραγματικότητα, στις ιδέες που έχουμε αποφασίσει ότι είμαστε (ισπανοί, ας πούμε, τάδε θρησκεύματος, τάδε γλώσσας, τάδε ιστορίας κοκ)  και φτάνουμε να σκοτώνουμε γι’ αυτήν. Επόμενο˙ καθώς «ορίζω» σημαίνει βάζω όρια. Ορίζω τον εαυτό μου, δηλαδή, τον διαφοροποιώ απ’ αυτούς που είναι έξω από τα όριά μου, τους άλλους, τους ξένους, τους εχθρούς. Ορισμός. Περιχαράκωση. Χαρακώματα. Άμυνα και επίθεση. Πόλεμος.

Ποια ελευθερία;

Ποια είναι η ελευθερία που τραγουδάει ο καταλανός Lluis Llach, που “μας περιμένει αλυσοδεμένη”, που «της έχουμε προσφέρει τόσα τραγούδια, για να υποφέρουμε λίγο λιγότερο την απουσία της», που «φωνάζουμε τόσο δυνατά τ’ όνομά της, λες κι η ζωή δεν είναι άλλο πράγμα από το να προχωράμε πάντα στην πηγή της»;

Ni sé com, Llibertat,
hem vestit la teva imatge en el temps;
per no haver-te conegut
t'hem ofert cançons d'amor
per a fer-te un poc menys absent.
La Llibertat,
aquesta dama encadenada que ens està esperant.

I el teu nom, Llibertat,
poc a poc l'abarateixen, meu amor;
sabent-nos enamorats,
venen ombres del teu cos
per calmar la nostra antiga set,
però així no ets tu.
La Llibertat,
aquesta dama encadenada que ens està esperant.

I potser, Llibertat,
ets un somni fet bandera, tant se val.
Cridarem sempre el teu nom
com si viure només fos
ésser pelegrí a la teva font.
La Llibertat,
aquesta dama encadenada que ens està esperant.

Και σε ισπανική μετάφραση

Ni sé cómo, libertad,
hemos vestido tu imagen en el tiempo,
porque no te hemos conocido
te hemos ofrecido canciones de amor,
para sufrir un poco menos tu ausencia.
La libertad,
esta dama encadenada que nos está esperando.

Y tu nombre, libertad,
lo abaratan poco a poco, mi amor,
sabiéndonos enamorados
venden sombras de tu cuerpo
para calmar nuestra sed antigua,
pero así no eres tú.
La libertad,
esta dama encadenada que nos está esperando.

Y tal vez, libertad,
eres un sueño hecho bandera, qué importa;
gritaremos siempre tu nombre
como si vivir no fuera otra cosa
que peregrinar hacia tu fuente.

La libertad,

esta dama encadenada que nos està esperando

.