Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

ἐκ πάσης γῆς τά πάντα







ἐπεσέρχεται δὲ διὰ μέγεθος τῆς πόλεως ἐκ πάσης γῆς τὰ πάντα, καὶ ξυμβαίνει ἡμῖν μηδὲν οἰκειοτέρᾳ τῇ ἀπολαύσει τὰ αὐτοῦ ἀγαθὰ γιγνόμενα καρποῦσθαι ἢ καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων.
          (Εισάγονται λοιπόν στην πόλη μας, καθώς είναι μεγάλη, όλων των ειδών τα καλούδια απ’  όλα τα μέρη του κόσμου κι έτσι και μεις έχουμε τη χαρά να απολαμβάνουμε με στον ίδιο βαθμό και τους καρπούς της γης μας αλλά και κάθε άλλης γης.)

          Αυτά έλεγε ο Περικλής κι αυτά σημείωνε ο Θουκυδίδης στον περίφημο και απολαυστικόν Επιτάφιο.
          Περίφημος κι απολαυστικός μεν, ύμνος δε στη Δύναμη και στην Επιβολή της Πόλης, αλλά  και στον ιμπεριαλισμό, θα τόνιζε και η αντιπολίτευσις..

          Τις μέρες που ο περίγυρος ακολουθεί, αναπαράγει, κοινωνεί τα έθιμα, ο κύριος Λι κινείται στην περιφέρεια αυτών των ρημάτων. Διστακτικός και περίσκεπτος. Τις προάλλες, περνώντας από μία κοσμική πλατεία, μία κοσμική ώρα, έξω από ένα κοσμικό ταχυφαγείο, είδε την ταμπέλα στην είσοδο: «δοκίμασε τα νηστίσιμα σούπερ burgers”. Ο περίγυρος, μέσα στην οχλοβοή, την κατανάλωση, τη διασκέδαση  της εδώ-είναι-η-ζωή  νυχτερινής πλατείας, ετοιμαζόταν για τη χριστιανική του νηστεία. Α, όχι! Ώρες ώρες η φυγόκεντρη δύναμη της περιφέρειας στην οποία κινείται ο ήρωάς μας είναι εκτιναχτική..
          Γνωστό: νηστεία για να «καθαρίσει» ο οργανισμός και η ψυχή, για να ανυψωθεί η πνευματικότητα, για να προσεγγίσει ο άνθρωπος το θείο (ε, το Θείον), για να ενδοσκοπήσει και να ηθικοποιηθεί. Κάπως έτσι.
          Και γίνεται έθιμο˙ συνήθεια˙ σκυτάλη από γενιά σε γενιά.

          Τι κρατάει, συλλογίζεται ο Λι, ο άνθρωπος από τα έθιμα; Ό,τι και το μωρό από τα εκπαιδευτικά δώρα: το περιτύλιγμα, μόνο αν είναι ελκυστικό κι αυτό. Από τις απόκριες το γλέντι, από τη νηστεία της καθαρής δευτέρας το φαγοπότι, από το Πάσχα το ντερλίκωμα του ματαίως θυσιαζόμενου για τα χριστιανικά οράματα οβελία. Η στέρηση δε μας ταιριάζει. Την καθαρή Δευτέρα καταφτάνουν στα λιτά χριστιανικά μας τραπέζια καλούδια απ’  όλες τις θάλασσες, που τα απολαμβάνουμε στον ίδιο βαθμό με όλα τα άλλα καθημερινά μας καλούδια, που θα ‘ λεγε και ο βαυκαλιζόμενος για το imperio του Περικλής.
          Από το έθιμο της  νηστείας κρατήσαμε την αφθονία, την πρωτότυπη ικανοποίηση της γαστρονομικής μας απόλαυσης, και το συνεπακόλουθο γλέντι.
          «Πρώτα χτίζει θεωρίες και ιδεολογίες για να βελτιώσει τον εαυτό του ο άνθρωπος», σκέφτεται ο Λι, «και μετά απλώς προσαρμόζει τις θεωρίες και τα ιδεολογίες στα μέτρα και στις ανάγκες του. Μικρός αυτός, μεγάλες αυτές, πού να τις φτάσει!»
          Του δίνουμε ένα δίκιο, ε;

18 σχόλια:

  1. Kαλημερούδια σας !
    Αφού μισοτελείωσα τα καλούδια δια την μεσημεριανήν ...γκούχ γκούχ ...ιεροτελεστείαν ,ήρθα να ταΐσω λίγο και το πνεύμα μ'όλα αυτά που φυτρώνουν και επιμελώς καλλιεργούνται εδώ μέσα .
    Τι'ν τούτο ; θα μου πείτε τώρα και με το δίκιο σας .
    Μόνον όταν το...παραδίδουμε το μνημονεύουμε πλέον .

    Που είναι η πνευματικότητα ; οέο ;;;

    μην είν' στο fb το twiter και το instagram ;
    μην είν' στο survivor και τα πρωϊνάδικα ;
    μην είν' στις πίστες και τα ξενυχτάδικα ;

    μην είν' στην παπαγαλία που μας ξεκάνει ;
    μην είν' στα γήπεδα και στις απανταχού μουντζούρες ;
    μην είν' στις σχολικές εκδρομές στα mall ;

    ........................................

    άντε μην κάψω και το -εδώ είναι η απόλαυσις - έδεσμα ,έτσι που με κουρδίζετε (φτάνει που μπορεί να μου κάτσει και στο λαιμό μετά απ'αυτά :-))

    Και δεν είναι μόνο η στέρηση που δεν μας ταιριάζει ,είναι και η αυτο-πειθαρχεία ,φτού κακά ...

    Αλλά τι τα θέλετε και τα σκαλίζετε ;
    Τι'ναι ο άνθρωπος τ'είν' το ζουμί του ;





    υγ. Εκ της φωτογραφίας σας ορμόμενη χάρισα χθές το
    " Η λήθη που θα γίνουμε " και σας έστειλα ένα χαμόγελο . Το..κρίμα στο λαιμό σας :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω, καλησπέρα σας! Ελπίζοντας να έχετε απολαύσει προ πολλού το κυριακάτικο έδεσμα και ακολούθως να φροντίσατε και για τις κυριακάτικες απολαύσεις του πνεύματος.. Πάντως, βλέπετε, είναι ανθεκτικό. Αφού.. υπάρχει μέχρι τότε που το παραδίδουμε και γινόμαστε λήθη, που λέει κι ο Φασιολίνσε.
      Εντάξει, ξέρετε, λίγο υπερβολικός πάντα ο φίλος μας ο Λι, ας κρατάμε μικρό καλάθι και για τις αντιστάσεις του ιδίου..

      Ευχαριστώ για το χαμόγελο. Θα το κρατήσω. Το κρίμα, αντιθέτως, όχι. Το βιβλίο το βρήκα πολύ αληθινό, γραμμένο με πολλή ψυχή και καθαρότητα. Ελπίζω να το εκτιμήσουν.
      Καλή μας βδομάδα, ξωτικό.

      Διαγραφή
  2. Είδα κ εγώ αυτή την προτροπή "δοκίμασε τα νηστίσιμα σούπερ burgers”, κοντοστάθηκα και έκανα παρόμοιες σκέψεις. Γέλασα λίγο (πικρά) και έπειτα προχώρησα. Πόσο αλήθεια. Γενικότερα έχουμε χάσει το νόημα των στιγμών, των εθίμων, των σχέσεων, της εκπαίδευσης, και πάει λέγοντας. Η ουσία έχει χαθεί, και αυτό γεννά κρίση, η αληθινή φτώχεια της εποχής μας. Δε ξέρω αν θα ξαναβρεθεί σύντομα η ουσία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το σχόλιο μου φαίνεται αυτή τη φορά, ελπίζω ότι δε θα "ξαναχαθεί" :)

      Διαγραφή
    2. Αυτή ακριβώς η προτροπή ήταν κι η βάση της σκέψης του Λι. Και η όλη ευωχία της καθαρής (και κοιλιοκεντρικής) Δευτέρας."Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή", μάλλον, κάτι που δε νιώθω κι εγώ να γίνεται.. Ας είναι. Σε τόπο ξερό ας απλώνουμε τον κήπο μας, που λέει κι η Λαϊνά.

      Ευχαριστώ για τη βόλτα, roadartist. Βλέπεις; Εξοικειώνεται μαζί σου κι ο Μεγάλος Αδελφός και δεν μπλοκάρει τα σχόλιά σου! :-)

      Διαγραφή
  3. Συνυπογράφω και χειροκροτώ το κείμενό σου Διονύση. Μια ειλικρινέστατη προσέγγιση στα διατροφικά μας ήθη και έθιμα, που ουδεμία σχέση έχουν με τα "χριστιανικά οράματα". Στο κάτω-κάτω της γραφής, αν ήμασταν τόσο προσηλωμένοι στη χριστιανική διδασκαλία, θα συνεχίζαμε την παράδοση του Μυστικού Δείπνου. Τα δεκατρία πιάτα των συνδαιτυμόνων, ήταν λιτά, ή "μίνιμαλ" όπως το λέγαμε και στο χωριό μας.
    Την καλησπέρα μου Διονύση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, καλησπέρα,
      κι από τώρα καλή επιτυχία για την αυριανή παρουσίαση.

      Και να επρόκειτο μόνο για τα διατροφικά, Μαρία..Είναι μάλλον γενικότερου τύπου η ανθρώπινη βουλιμία και θέλει "αρετήν και τόλμην" ο μετριασμός της.

      Όσο για το χωριό σας, μέχρι τώρα φανταζόμουν ότι κάτι θα είχε να μας διδάξει σχετικά με τη διατροφή. Βλέπω όμως ότι και γλωσσικά το .. απογειώνετε!

      Καλό βράδυ :-)

      Διαγραφή
    2. Διονύση να διευκρινίσω ότι η παρουσίαση είναι στις 12 Μαρτίου κι όχι σήμερα.
      Όσο για το "μεγάλο χωριό" μας, αν έχεις την υπομονή, δες τις γαστρονομικές μου συμβουλές από παλιότερη ανάρτηση:
      https://toapagio.blogspot.gr/2017/03/pin.html
      Την καλημέρα μου και ευχές για μια όμορφη νέα εβδομάδα!

      Διαγραφή
    3. Πω,πωωωωω, σωτήρια διευκρίνιση!Το είχα βάλει στο μυαλό μου πως ήταν σήμερα και το μεθόδευα μήπως και τα κατάφερνα.. Ευχαριστώ για την .. αποτροπή. Το .. βιολογικό κείμενο για τη γιαγιά και τα καλούδια της πλουσιότατο και θρεπτικότατο, γνήσιο τέκνο κρητικής (πνευματικής) (δια)τροφής. Ανσαντέ, που θα έλεγε και η φίλη μας η Άιναφετς. :-)

      Διαγραφή
  4. Μεγαλωμένη με μητέρα Καθολική, έχω "χάσει" νηστείες, Καθαρές Δευτέρες, Σαρακοστές κλπ παρ' όλο που ο πατέρας μου (αν και άθεος) με είχε (λέει) βαπτίσει Ορθόδοξη Χριστιανή όταν ζούσαμε στη Πόλη... ούτε πότε γιόρταζα (Αγ. Στεφάνου) δεν ήξερα!!!
    Τι τα γράφω όλα αυτά, τα γράφω γιατί μεγαλώνοντας μόνη αποφάσισα τι έθιμα θα ακολουθώ και σε τι θα πιστεύω και αναρωτιέμαι μήπως και τα παιδιά μας καλό θα ήταν μεγαλώνοντας να αποφασίζουν μόνα τους σε τι θα πιστεύουν και πια έθιμα-συνήθειες θα ακολουθήσουν!
    'Ετσι αποφάσισα επίσης να μη ξαναφάω κρέας και αυτό πριν πολλά πολλά χρόνια, γι αυτό το νηστίσιμο χάμπουργερ, μου αφήνει ένα τεράστιο χαμόγελο, όπως και το χορτοφαγικό σουβλάκι-πίτα (χωρίς σουβλάκι!) και τεράστια θλίψη οι σφαγές γαλοπούλας και αρνιών, "χάρη εθίμων"!
    Το θέμα είναι τεράστιο αλλά κάτι μου λέει πως ο κύριος Λι και οι Δίδυμοι θα κατα-νοήσουν!

    Μια τρυφερή και γαλήνια καλή νύχτα θα μας ευχηθώ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σας, Άιναφετς, εγώ κι οι γαλοπούλες, τα αρνάκια και όλα τα ζωάκια του δάσους σας χαιρετάμε εγκαρδίως!
      Πολλά και καλά θεματάκια βάζεις. Όπως αυτό, για παράδειγμα, του να αποφασίζουν άλλοι πριν από μας για μας. Ακούγεται ιδανικό να αποφάσιζε κανείς στην ώρα του ("ώριμος") και έχοντας σχηματίσει τη δική του κοσμοαντίληψη, αλλά, μεταξύ σοβαρού και αστείου, μεταξύ γέλιου και κλάματος, σκέψου τον όρο "Ελληνίδα μάνα"!! Πόσο θα επιτρέψει αυτός ..Ο θεσμός την εξέλιξη που ονειρευόμαστε;

      Τελικά, βλέπω, το νηστίσιμο χάμπουργκερ χαρίζει χαμόγελα σε πολλούς για ποικίλους λόγους! Να είσαι σίγουρη πως το κατα-νοεί το θέμα που θέτεις ο κύριος Λι, άσε που κι αυτός προσπαθεί μια ζωή να σηκώσει τη σημαία της χορτοφαγίας (ανεπιτυχώς, για την ώρα, καθώς παρά τα όσα καταγράφει, έχει κι ο ίδιος τις αδυναμίες του..)

      Διαγραφή
    2. Αχ! Μάνα γιατί με γέννησες!!!
      Αστεία, αστεία το είχα ξεφουρνίσει στα νιάτα μου, στη maman, (στα Γαλλικά) σε κάποια "διαφωνία":
      "Μα, δε σου ζήτησα να με γεννήσεις"...

      Διαγραφή
  5. Αν και πολύ απέχω από τα έθιμα ως άνθρωπος, θα συμφωνήσω.
    Θα συμφωνήσω, για όλους εκείνους που περίτρανα δοξάζουν και λένε μεγάλες κουβέντες, για όσους κάνουν μεγάλους σταυρούς, και μνημονεύουν τα έθιμα που την επόμενη στιγμή τσαλαπατάνε.
    Τουλάχιστον χαίρομαι γιατί προσωπικά δεν διαλαλώ πράγματα που δεν ακολουθώ.
    Αλλά αυτό συμβαίνει σε όλα πια.
    Γενικά από τη φύση μας νομίζω, κρατάμε μόνον αυτά που μας βολεύουν. Και όσο περνάει ο καιρός ακόμη λιγότερα. Τα υπόλοιπα ή τα αγνοούμε, ή τα μετατρέπουμε.
    Ας ελπίσουμε στον κορεσμό. Κάποια στιγμή θα χορτάσουμε, που θα πάει;!


    Καλό σας ξημέρωμα, τους χαιρετισμούς μου στον κύριο Λι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, mind lab.
      Μα και ο κ. Λι δε βάλθηκε να υπερασπίζει τα έθιμα. Με την ανθρώπινη απληστία μάλλον τα είχε βάλει, με τη δυσκολία του ανθρώπου να επιμένει να κοιτάει ψηλά..
      Θυμάμαι, τον κορεσμό έβλεπε και ο Ζορμπάς σα λύση στις αδυναμίες του,καθώς δεν μπορούσε με άλλο τρόπο να τις περιορίσει. Δε θυμάμαι καλά τη σκηνή και το διάλογο, θυμάμαι πάντως ότι σκεφτόταν να βαλθεί να τρώει συνέχεια ένα φαΐ που του άρεσε πολύ, μέχρι που να μπουχτίσει, να το .. αποκηρύξει και να σωθεί απ' αυτή την εξάρτηση. Δεν το επικροτώ και δε θεωρώ εξάρτηση να σ' αρέσει πολύ κάποιο πιατάκι, αλλά το αναφέρω ως παράδειγμα ανθρώπου που έχει διάθεση να πολεμάει στοιχεία του εαυτού του που ο ίδιος δεν τα θεωρεί θετικά.

      Ο κύριος Λι ανταποδίδει θερμά τους χαιρετισμούς και μου λέει να σας μεταφέρω τη γνώμη του να προσέχετε λίγο περισσότερο τον ύπνο σας (Σας το έχω ξαναπεί. Αυτός ο άνθρωπος, καλός-κακός, είναι ικανός να εκνευρίσει τους πάντες!)

      Διαγραφή
    2. Εγώ άμα τρώω κάθε μέρα μακαρόνια λέτε να επιτύχω στο πείραμα του Ζορμπά;

      Νομίζω πως όντως όλοι έχουμε μικρές έως μεγάλες εξαρτήσεις, το θέμα είναι να βρίσκουμε τη δύναμη να τις διαχειριζόμαστε.

      ΜΕ πρόδωσε η ώρα ε; Η αλήθεια είναι πως ανέκαθεν ήμουν νυχτόβιο πλάσμα, κατά καιρούς το καταπολεμάω ( και να μη θέλω το πρωινό ξύπνημα του μικρού δεν μου αφήνει περιθώρια). Άλλους καιρούς πάλι, μπορείτε να φανταστείτε τα αποτελέσματα.
      Η αλήθεια πάντως είναι πως τη νύχτα λειτουργώ καλύτερα.
      Καλό σας βράδυ!

      Διαγραφή
    3. Να σας πω, διδακτορικό στην απεξάρτηση των ζυμαρικών δεν έχω πάρει, αλλά.. εκείνο που ξέρω είναι πως αν αποφασίσετε να τρώτε μακαρόνια καθημερινά, ας προσκαλείτε κι εμάς.. Αν δεν τα καταφέρουμε να απεξαρτηθούμε, τουλάχιστον θα καταφέρουμε να το απολαύσουμε!

      Όσο για την ώρα, είπαμε: μη δίνετε σημασία στις παραξενιές του Λι. Κι εγώ υπέρ νυκτός ψήφιζα πάντα (και τώρα, θεωρητικά, όμως πια, καθώς η ζωή η άτιμη μας έβαλε σε άλλους ρυθμούς..)

      Οπότε, το λέω και το απολαμβάνετε: Μια καλή νύχτα!

      Διαγραφή
  6. Η πανταχού παρούσα εμπορευματοποίηση κονιορτοποιεί στον διαχρονικό αλετήρα της, με ταχυδακτυλουργικό όντως τρόπο, έθιμα και... μυαλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τόσο περιεκτικά, συνοπτικά, μεστά και εύστοχα, αγαπητέ ιχνηλάτη μου, τα είπατε, που τον κάνατε σκόνη τον καημένο τον κύριο Λι, καθώς παιδεύεται να τα διατυπώνει με μύθους και παραβολές!
      Πολύ ευχαριστούμε!

      Διαγραφή

και οι φίλοι του κυρίου Λι είπαν: