προστακτικής κι αγάπης

            Καμιά φορά η φιλολογία προσφέρει υπηρεσίες εκεί που δεν το περιμένεις. Κι ο κύριος Λι το γνωρίζει καλά αυτό. Το έβαλε και σε εφαρμογή με τους φίλους του, με τη Νανά και με το Ζήση.

            Ζήση τον βαφτίσανε, αλλά οι φίλοι τον φωνάζουν Γκούφη – λίγο οι μεγάλες πατούσες, λίγο το ύψος και λίγο η καλοκάγαθη αφέλεια κι η ευπιστία του, στοιχείο που τον οδηγεί να λαθροβιώνει στο σύνορο συμπάθειας και οίκτου. Στοιχείο που απολαμβάνει και η γυναίκα του, η Νανά, άψογη καθ’ όλα, πλην λίγο τεμπελίτσα και βολεψού.

            Συχνός επισκέπτης στο σπίτι τους ο Λι, χρόνια τώρα ζει από κοντά το δεμένο ζευγάρι. Κι όταν ζεις από κοντά κάτι, μαθαίνεις. Παρατηρούσε, λοιπόν, ο Λι ότι η Νανά έχει επινοήσει και χρησιμοποιεί τακτικότατα κάποια είδη προστακτικής έγκλισης, τα  οποία οι Γραμματικές δεν έχουν καταχωρήσει. Πρώτο και καλύτερο, η «Ερωτηματική Προστακτική» (Ανεπισήμως, μπορεί να αποκαλείται και «Η Προστακτική της Νανάς», αν και την πατρότητα ή τη μητρότητά της θα μπορούσαν να διεκδικούν εκατομμύρια άλλοι). «Ερωτηματική Προστακτική», που μάλιστα περιλαμβάνει και υποκατηγορίες. Ας πούμε:

 Καθισμένοι στον καναπέ μετά από μια κουραστική και φορτωμένη μέρα.

            Νανά: « Από κάπου κάνει ρευματάκι. Έχουμε κλείσει το παράθυρο του μπάνιου, Ζήση;». Υποκατηγορία: Διαπιστωτική Ερωτηματική Προστακτική.

            Άλλο. Επίσης καθισμένοι μετά από μια φορτωμένη και κουραστική μέρα. Αυτό άλλωστε είναι το περιβάλλον όπου ανθεί το είδος αυτής της Προστακτικής.

            Νανά: « Ωχ! Μαζέψαμε τα κακά του γάτου; » ή « Ζήση, πληρώσαμε τα κοινόχρηστα; αυτή έχει έρθει τρεις φορές.» Υποκατηγορία:  Απειλητική Ερωτηματική Προστακτική.

            Άλλο. Μπορεί φεύγοντας με το αυτοκίνητο.

            Νανά: « Μη μου πεις ότι ξεχάσαμε να πάρουμε το μπουφανάκι του παιδιού!» Υποκατηγορία: Θαυμαστική Ερωτηματική Προστακτική.

            Αυτά και πολλά άλλα είδη προστακτικής έχει επινοήσει και υιοθετήσει η Νανά, τα οποία, βεβαίως, πιθανώς να μη φιλοδοξούσαν, όταν γεννήθηκαν, να γίνουν προστακτικές, αλλά να τα μετέτρεψε ο Ζήσης σε τέτοιες, με τον καλοσυνάτο, πρόθυμο, αυθόρμητο και λίγο αφελή χαρακτήρα του, καθώς αμέσως μετά από τέτοιου τύπου ερωτήσεις πάντα έσπευδε να εκτελέσει την υπολανθάνουσα εντολή.

            Κι εδώ έρχεται η προσφορά της φιλολογίας στο πολύπαθο θύμα της ερωτηματικής προστακτικής καταπίεσης, το Ζήση ή αλλιώς Γκούφη. Του τραβάει μια υποστηρικτική ανάλυση ο κύριος Λι, του μιλάει για τις προστακτικές και τα είδη τους, για τους χίλιους και έναν τρόπους που χρησιμοποιούν για να μας χειραγωγούν, τον διαφωτίζει, τον ξυπνάει. Και μετά ο Γκούφη:

            « Άσε, ρε Λάμπρο, αφού ξέρεις ότι δεν το ’χω με τη φιλολογία».

            Όχι, δεν το ’χει, σκέφτεται ο Λι. Κι άλλωστε, γιατί να έρχεται αυτός τώρα να διαταράζει τη σχέση ενός ζευγαριού που έχει χτίσει την όποια ισορροπία  του, που έχει βρει λύσεις, τις δικές του λύσεις,  στο πανθομολογουμένως δύσκολο πρόβλημα της αρμονικής συμβίωσης;

αφιέρωση: στο χέρι της φωτογραφίας :-)